சக்களத்தி மீனா

மத்தியானம் 1.30க்கு வீட்டிற்கு வந்தான் வித்யா. வித்யா சாகர்.
 
வீடு என்று சொன்னது ஒரு பேச்சுக்கு. பங்களா. நீலாங்கரையில் இருக்கும் பல பங்களாக்களில் இதுவும் ஒன்று.
 
"சாப்பாடு எடுத்து வைக்கட்டா வித்யா" கேட்டாள் கவிதா பாட்டி.... வித்யாசாகரின் பாட்டி. அம்மாவின் அம்மா.
 
"பாட்டி.... முக்கியமான செக்குங்க இருக்கு. சைன் வாங்கணும். ரெண்டு பேரும் இருக்காங்க இல்ல.." மேலும் கீழும் பார்த்தபடி கேட்டான்.
 
2  வயது அனிருத் வந்து வித்யாவின் காலை கட்டிக்கொண்டான். குழந்தையை தூக்கி கொஞ்ச கூட வித்யாவிற்கு தோன்றவில்லை.
 
"என்ன வித்யா இது. குழந்தை எவ்வளோ ஆசையா வர்றான். தூக்கேன்"
 
வேண்டா வெறுப்பாக தூக்கினான் வித்யா. வெறுப்பு இருக்கத்தானே செய்யும். 22 வயது வித்யாவிற்கு  2 வயதில் ஒரு தம்பி பாப்பா இருப்பது வெறுப்பாக இருந்தது.


 
"மம்மி டாடி மாடில இருக்கங்க. அனுவும் மாப்பிள்ளையும் ஸ்விம்மிங் பூல்ல இருக்காங்க" என்றாள்  பாட்டி.
 
முதல் கையெழுத்தை வாங்க மாடிக்கு சென்றான் வித்யா.
 
ரூம் வாசலில் நின்று "டாடி" என்று குரல் கொடுத்தான்.
 
"வாடா." என்று பதில் வந்தது. கட்டைக்குரல்.
 
இவன் உள்ளே நுழையவும் இவனது அம்மா மீனா போர்வையை இழுத்து தன்னை போர்த்திக்கொள்ளவும் சரியாக இருந்தது. மகன் வித்யாவை பார்க்காமல் தலை குனிந்தபடி இருந்தாள் மீனா.
 
புன்சிரிப்போடு எழுந்து வந்தார் குணா. வெறும் துண்டு மட்டும் கட்டிக்கொண்டு. வித்யா அருகில் வந்து தோள் மேல் கை போட்டு "சொல்லு டா மகனே.... ஏதும் கையெழுத்து வாங்கணுமா" ஆள்  ராட்சசன் போல இருந்தார். எப்படியும் 6 அடி உயரம் இருக்கும். நல்ல வலுவான உடல் கட்டு. உடம்பெல்லாம் ரோமம். கரடி போல இருந்தார்.
 
'நல்ல வேலை அனிருத் மம்மி போல பிறந்திருக்கான் ' என்று 101வது முறையாக நினைத்துக்கொண்டான் வித்யா.
 
"ஆமாம் டாடி. 3 செக் இருக்கு.எல்லாமே முக்கியமானது."
 
பைலை குணாவிடம் கொடுத்தான். குணா. அவனது வளர்ப்புத்தந்தை. கடந்த 3 ஆண்டுகளாக அவனையும் அவன் குடும்பத்தையும் வளர்க்கும் தந்தை. பத்திரிக்கைகள் அவரை தொழில் அதிபர் என்று சொல்லும். அமைச்சரின் மச்சான் என்று ஒரு உறவு முறையும் உண்டு.
 
குணா பைலை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார். வித்யா ஓரக்கண்ணால் தன் அழகு மம்மி மீனாவை பார்த்தான். 41 வயதிலும், 3 குழந்தைகள் பெற்ற பின்பும் ரொம்பவே அழகாகவும் கவர்ச்சியாகவும் இருந்தாள். போர்வையால் மார்பு வரை மறைத்து இருந்தாலும் அவள் தோள்கள் அழகாக அம்மணமாக தெரிந்தன. 


 
"மீனா..." கூப்பிட்டுக்கொண்டே பாட்டி ரூமிற்குள் வந்தாள். இடுப்பில் அனிருத். "குழந்தைக்கு பால் கொடுக்குறியா"
 
"இல்லம்மா... பால் தீர்ந்திடுச்சி" தலை நிமிர்த்தாமலே சொன்னாள். 
 
'டாடி' ஏப்பம் விட்டார்.
பங்களாவின் பின் பகுதியில் அழகிய நீச்சல் குளம்.

அந்த அழகிற்கு அழகு சேர்த்துக்கொண்டு இருந்தாள் அனுபமா.  சுருக்கமாக அனு. வித்யாசாகரின் அன்புத் தங்கை. வயது 18. போன வருஷம் +2 முடித்தாள். 3 வாரங்கள் முன்புதான் கல்யாண வயதை தொட்டிருந்தாள். அடுத்த நாளே அவள்  கழுத்தில் தாலி ஏறி விட்டது. கிஷோர் அவளை கடந்த 2 வருஷமாக காதலித்து வந்தான்.

சினிமாக்களில் வருவது போல எதிரி வீட்டு பெண் அனு.

யார் எதிரி என்று கேட்குறீர்களா? மீனா. அனு & வித்யாசாகரின் அம்மா மீனா தான் அந்த எதிரி. கிஷோரின் அக்காள் குமுதாவின் சக்களத்தி மீனா. 

பாவம் மீனா. வித்யாசாகருக்கு 12 வயது ஆகும்போதே.... அதாவது 10 வருஷத்துக்கு முன்னால் அவள் கணவன் சாரதி ஒரு விபத்தில் இறந்துவிட்டான். விதவையான மீனா வேலை தேட வேண்டிய கட்டாயம். அவள் அப்பா ராஜுவின் பென்சன், சாரதிக்கு வந்த இன்ஷுரன்ஸ் பணம் என்று இழுத்துப்பிடித்துக்கொண்டு ஓட்ட வேண்டிய நிலைமை. மீனா +2 வரை மட்டுமே  படித்தவள். அவள் அழகிற்கு பல பசங்கள் அவள் பின்னால் சுற்ற, இவளும் ஒரு பையனின் காதல் வலையில் விழ, குடும்ப மானம் போய்விடுமோ என்று பயந்த ராஜு-கவிதா தம்பதி தங்கள் சொந்தத்திலேயே சாரதியை பார்த்து கல்யாணம் செய்து வைத்தனர். 18 வயது கூட பூர்த்தி ஆகாத மீனா 30 வயதான சாரதியை கல்யாணம் செய்துக்கொண்டாள். 

இப்போது கல்வித்தகுதி குறைவாக இருக்கும் மீனாவிற்கு, சாரதி வேலை பார்த்த கம்பெனியில் வேலை தர முடியாது என்று சொல்லிவிட்டனர். என்ன செய்ய... வீட்டில் இருந்தபடியே டைலரிங், புடவை வியாபாரம் என்று செய்துவந்தாள். கவிதாவும் தன் மகள் மீனாவிற்கு ரொம்பவே ஒத்தாசையாக இருந்தாள்.

அப்படி பழக்கம் ஆனவள் தான் குமுதா. குமுதாவும் மீனாவிடம் பரிவோடு நடந்துக்கொண்டாள். விதவை மீனாவிற்கு பண உதவிகளும் செய்தாள். மீனாவை சொந்த தங்கை போல பார்த்துக்கொண்டாள்.

மீனாவும் குமுதாவிடம் நன்றி விசுவாசத்தோடு தான் இருந்தாள். 

இரண்டு ஆண்டுகள் வரை மீனாவை குணா பார்த்ததில்லை. தன் அக்காள் கணவரான மந்திரியின் பினாமியாக மலேசியாவில் இருந்த சொத்துக்களை பார்த்துக்கொள்ள அங்கே சென்றுருந்தார் குணா. எதற்கு 2 வருஷம் மலேசியாவில் தொடர்ந்து இருக்க வேண்டும்? வேற என்ன... இங்கே ஒரு கேசில் தேடப்பட்டார். நிலைமை சரியாகும் வரை பாதுகாப்பிற்காக அங்கே சென்றார்.

குமுதாவின் நேரம் சரி இல்லை போல. குணா மலேசியாவில் இருந்து வந்த நாளே மீனா அவர் கண்ணில் பட்டுவிட்டாள். 

குமுதாவும் நல்ல அழகி தான். ஆனால் ஆள் கருப்பு. மீனா சிவப்பு. அந்த சிவப்பழகும், உடல் அழகும் குணாவை என்னவோ செய்தது. இருந்தாலும் வெளிக்காட்டி  கொள்ளவில்லை.

மீனாவின் கதையை குணாவிடம் சொல்லி வருத்தப்பட்டுள்ளாள் குமுதா. குணாவிற்கு இயற்கையிலேயே இரக்க குணம். மீனாவின் அப்பா ராஜு பாங்கில் கிளெர்க் வேலை பார்த்து ரிட்டயர்டு ஆனவர். அவருக்கு தன் ஆபீசில் வேலை போட்டுக்கொடுத்தார் குணா. ராஜுவும் குணாவிற்கு விசுவாசமாக இருக்கலானார். குணாவின் காஷியர் ராஜு. எத்தனை லட்சம் / கோடி பணம் ஆனாலும் நம்பிக்கையாக கையாள்பவர் ராஜு. குணாவும் குமுதாவிடம் இதை பெருமையாக சொல்வார். இது குமுதாவின் மனதில் மீனாவின் மேல் இருந்த பாசத்தை இன்னும் பெருக்கியது. 

ஒரு வருஷம் கழித்து, அம்மாவின் உடல் நிலை சரியில்லை என்று அவளை பார்க்க தன் சொந்த ஊரான ஆந்திர மாநிலம் குண்டூருக்கு சென்றால் குமுதா. நேரம் தேடிக்கொண்டு இருந்த குணா இதை சாதகமாக்கிக்கொண்டார்.

ராஜூவை ஒருநாள் சாயந்திரம் 5 ஸ்டார் ஹோட்டலுக்கு அழைத்துச்சென்று பாரின் சரக்கு வாங்கித்தந்தார். அது குணாவிற்கு என்று எப்போதும் ரிசர்வில் உள்ள ரூம். ராஜுவின் முகமெல்லாம் பல்.

"ரொம்ப தாங்க்ஸ் முதலாளி"

"என்ன ராஜு நீங்க. எனக்கு எவ்வளவு விசுவாசமா இருக்கீங்க. நமக்குள்ள என்ன தாங்க்ஸ் எல்லாம்"

"அப்படி இல்லீங்க. நீங்க முதலாளி எவ்வளவு பெரிய ஆள். என்னையும் மதிச்சு உங்களுக்கு சமமா பாரின் சரக்கு வாங்கி தர்றீங்களே"

"ராஜு" அவர் தோளில் கை போட்டுக்கொண்டு..."நாம ரெண்டு பேரும் சரி சமமா ஆக ஒரு வழி உண்டு"

"என்ன சொல்லுறீங்க.... நீங்க படி அளந்தாதான் என் வீட்டுல உலை"

ராஜூவை தட்டிக்கொடுத்தார் குணா. 

"ராஜு, உங்களுக்கு ஒரு பேரன்  ஒரு பேத்தி இல்லை"

"மகள் வழியில ஆமாங்க. என் மகனுக்கு ஒரே பொண்ணு தாங்க"

"மகள் வழி பேர புள்ளைங்க உங்க பராமரிப்புல தானே இருக்கு. பேரன் படிப்புச்செலவு, பேத்தி கல்யாண செலவுக்கெல்லாம் சேத்து வெச்சி இருக்கீங்களா"

"சொந்தமா ஒரு வீடு. அது உங்களுக்கே தெரியுமே. அதை விட்டா பெருசா ஒன்னும் இல்லீங்க"

"சொன்னா தப்பா எடுத்துக்க மாட்டீங்களே...."

"ஐயோ ஐயா... சொல்லுங்க..."

"உங்க பையன் வந்து வீட்டை தன் பேருக்கு எழுதி கொடுக்க சொன்னா உங்க பொண்ணும் அதன் பிள்ளைங்க நிலைமை என்னாகுறது?"

வேர்த்து வியர்த்தது ராஜுவிற்கு.

குணா தொடர்ந்தார். "ஒரு பேச்சுக்கு தான் ராஜு அப்படி சொன்னேன்.... சரி, செத்துப்போன உங்க மாப்பிள்ளை வீட்டுல எதுவும் உதவலியா"

"மாப்பிள்ளை செத்த அன்னைக்கே விட்டுட்டு போனவங்க. திரும்பிக்கூட பார்க்கலை"

"அடப்பாவமே.... ராஜு (குழைந்தபடி சொன்னார்) நான் ஒரு யோசனை சொல்லட்டுமா"

"சொல்லுங்க ஐயா"

"வந்து.... உங்களுக்கு பாரமா இருக்குற உங்க பொண்ணுக்கு ஒரு மறு கல்யாணம் செஞ்சு வெச்சிட்டா, உங்க பாரம் குறையும் இல்ல"

"ஐயா... மறு கல்யாணம் செஞ்சி வெச்சாலும் பேரன் பேத்தியை நான் தானே பாத்துக்கணும்"

"ஒரு வேளை கட்டிக்கிறவனே பார்த்துக்கிட்டா"

"அப்படி யாருங்க ஐயா பார்த்துக்குங்க"

"பார்த்துக்கிட்டா "

ராஜுவின் மனதில் புது தெம்பு. அவர் முகத்திலும் தெரிந்தது. "அப்படி இருந்தா தான் ரொம்ப நல்லா இருக்குமே. அப்படி பட்ட பையன் யாருங்கய்யா"

"ஏன் ராஜு.... நான் உங்க பொண்ணு மேல ஆசைப்பட்டா மறுப்பீங்களா"

ராஜுவின் தெம்பெல்லாம் சரிந்துவிட்டது. இடி விழுந்தது போல ஆகிவிட்டது.

ராஜு வீ ட்டிற்கு வந்ததில் இருந்து என்னமோ மாதிரி இருக்க, பொறுக்கமாட்டாமல் கவிதா கேட்டாள். முதலில் மழுப்பினாலும், அடுத்தநாள் மீனா வெளியே சென்ற பிறகு தன் மனைவி கவிதாவிடம் நடந்ததை சொன்னார் ராஜு. 

கவிதாவும் கலங்கிப்போனாள். ஒரே ஆறுதல் குணா முரட்டுத்தனமாக முயற்சிக்கவில்லை. ராஜுவிடம் கூட யோசித்து 1 வாரம் கழித்து சொன்னால் போதும் என்றார்.

கவிதா இரண்டு நாட்களாக மனம் குழம்பினாலும் மூன்றாம் நாள் தன் கணவன் ராஜு வந்தவுடன் அவரை அழைத்துக்கொண்டு கடைக்கு போவது போல போக்குக்காட்டி தனி இடத்திற்கு அழைத்துச்சென்றாள்.

"சொல்லு கவி. நான் சொன்னா மாதிரி எங்காவது கண்காணாத இடத்துக்கு மொத்தமா போயிடுவோம்"

"போயி.... சொந்த வீட்டை விட்டுட்டு எங்க போயி என்ன செய்யங்க"

"வேற வழி என்ன இருக்கு. மொத்தமா 5 பேரும் தற்கொலை பண்ணிக்க வேண்டியதுதான்"

"ரொம்ப நல்லதுங்க. மூட்ட பூச்சி தொல்லைக்காக வீட்டை கொளுத்துன கதை தான்"

"என்ன தான் செய்யலாம் சொல்லு"

"மீனாவுக்கு வாழவேண்டிய வயசுங்க. அவளுக்கு இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கலாம்னு நாமே பேசி இருக்கோமே"

"இன்னொரு கல்யாணம்னா... தாரம் இழந்தவனுக்கோ, விவாகரத்து ஆனவனுக்கோ தானே.... இவன் பொண்டாட்டி கூட வாழுறவன். நம்ம பொண்ணை...." தடுமாறினார்.

"வெச்சிக்க பாக்குறான்னு சொல்லுறீங்களா" அழுத்தமாக கேட்டாள் கவிதா.

"ஏன்டி.... நாமே நம்ம பொண்ணு சோரம் போக துணை போகலாமா"

யாரும் இல்லாத இடம் என்பதால் தைரியமாக தன் கணவன் மார்பில் சாய்ந்தாள் கவிதா... "நான் அப்படி சொல்வேனா"

"என்ன தான் சொல்லவரே"

"மீனாவுக்கு நீங்க சொல்றாமாதிரி ஒருத்தனை பார்த்து கல்யாணம் செஞ்சி வெச்சா... நிச்சயம் அவனும் மிடில் கிளாஸா தான் இருப்பான். அவனுக்கு ஏற்கனவே பிள்ளைகள் இருந்தா நம்ம மீனா அதுகளுக்கு ஆயா வேலை செய்யத்தான் நேரம் சரியா இருக்கும். எப்படியும் வித்யாவையும் அனுவையும் நாம தான் பார்த்துக்கணும். கரை சேர்க்கணும். நம்ம பையன் நிச்சயம் உதவ மாட்டான். ரிட்டயர்டு ஆன காலத்துல இந்த சுமை நம்மால சுமக்க முடியுமா?"

"...."

"நீங்க இந்த விஷயத்தை சொன்ன நாளா எனக்கு தூக்கம் இல்லீங்க. யோசிச்சி பார்த்தா... ஊர் உலகத்துல நடக்காததான்னு தோணுது"

"ஏன்டி.... நாம கௌரவமா வாழ்ந்த குடும்பம் டி"

"ஆமாங்க... கௌரவம் தான். மீனா ஒரு பையனை லவ் பண்ணப்போ அவசர அவசரமா அவளுக்கு கல்யாணம் பண்ணி வெச்சோம். ஒரு டிகிரி முடிச்சி இருந்தாலாவது அவளுக்கு இப்போ வேலை கிடைச்சி இருக்கும். ஞாபகம் இருக்கா.... அவ 10வது படிக்கிறப்போ ஒரு சினிமா டைரக்டர் நடிக்க கூப்பிட்டாரே.... நீங்க கூட இதே கௌரவத்தை சொல்லி தட்டிக் கழிச்சீங்க. கவுரவத்துக்கு தான் இப்போ துணி வித்துக்குக்கிட்டு இருக்கோமே."

"கவி... அப்போ குணா சொல்றா மாதிரி..."

"அந்த ஆள் கிட்ட நான் பேசட்டுங்களா"

அடுத்தநாள் குணாவை அதே ஹோட்டலில் ராஜுவும் கவிதாவும் சந்தித்தார்கள்.

முதலில் கவிதா பயந்தபடியே பேசினாள். குமுதா தங்களுக்கு எவ்வளவோ ஆதரவாக இருந்திருக்கிறாள். அவள் வயித்தெரிச்சல் தங்களை என்ன பண்ணுமோ என்று தன் பயத்தை வெளிக்காட்டினாள். குணா சமாதானம் சொன்னார். 

கடைசியாக... 

"ஐயா... என் பொண்ணுக்கு நீங்க என்ன செய்வீங்க..." மரியாதை & பயத்தை விடாதபடி காட்டிக்கொண்டே கேட்டாள்.

"அக்கா... நாம ஒண்ணுக்குள்ள ஒண்ணா ஆகப்போறோம். இன்னும் என்ன ஐயா, சார்னு.... தம்பின்னு சொல்லுங்க. இல்ல மாப்பிள்ளைன்னு கூப்பிடுங்க... சரி. நீங்க கேட்காட்டியும் நான் மீனா பேர்ல ஒரு வீட்டை எழுதி வெச்சிடுவேன். நீலாங்கரையில இருக்கு. என்ன வேல்யூ இருக்கும்னு புரிஞ்சிருக்குமே... அது போக உங்க பேரன் பேத்தி படிப்புச்செலவையும் கல்யாண செலவையும் ஏத்துக்குறேன். நம்பிக்கை இல்லைனா... அவங்க பேர்ல பேங்குல FD போட்டுடுறேன்."

"தம்பி... என் பொண்ணு கழுத்துல தாலி காட்டுவீங்க தானே..."

"நிச்சயமா அக்கா."

"தம்பி... இன்னும் மீனா கிட்ட பேசலை. பேசி ஒரு நல்ல நாளா பார்த்து..." 

"சந்தோசம் அக்கா. நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒத்துக்கிட்டதே பாதி முடிஞ்சா மாதிரி தான்."

குணா ஒரு கிப்டை கொடுத்தார். கவிதா பிரித்துப்பார்த்தாள். நெக்லெஸ். வாயை பிளந்த கவிதாவை அழைத்துச்சென்றார் ராஜு.

வீட்டிற்கு வந்தபோது மீனா இல்லை.

"என்னமோ ரொம்ப கலங்குனீங்களே.... பார்த்தீங்களா. நம்ம பொண்ணுக்கு அதிஷ்டம் வந்தாச்சுங்க"

"நீயா கவி இப்படி எல்லாம் பேசுறது. நான் கூட அழுது ஆர்ப்பாட்டம் பண்ணுவியோன்னு நினைச்சேன்"

"அப்போ... உங்களுக்கு குணா சொன்னப்பவே சம்மதம் தானா... 4 நாளா நடிச்சீங்களா"

"அப்படி இல்லை கவி... எனக்கு மட்டும் நல்ல வாழ்க்கை கிடைச்சா வேணாம்னு சொல்ல மனசு வருமா. ஒரு வருஷமா குணா கூட இருக்கேன். அந்த ஆள் முரடன் தான். ஆனாலும் நல்ல மனசு. சொன்ன சொல்லை காப்பாத்துவான். அதெல்லாம் போக... மீனாவை கொத்திக்கிட்டு போக அக்கம்பக்கம், சொந்தபந்தத்துலையும் காலிப்பசங்க நிறையவே சுத்துறாங்க. இவ வயசுக்கு வந்த நாள்ல இருந்தே வயித்துல நெருப்பை கட்டிக்கிட்டு இல்ல இருக்கோம். "

"சரி தாங்க. இவளை அடைகாக்குறதே பெரும் பாடா இருக்கு. இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல இவ பெத்ததும் போட்டிக்கு வந்து நிக்கும் போல. நமக்குத்தான் தலைவலி ரெட்டிப்பாகும்."

"சரியா சொன்னே"

கவிதா வெட்கத்தோடு சிரித்தாள். 

இது நடந்தது 7 வருடங்களுக்கு முன்னால். அப்போது கவிதாவின் வயது 52. பார்க்க 40+ மாதிரி இருப்பாள். மீனா விதவையாகி வந்ததில் இருந்து கவிதாவும் ராஜுவும் உடலுறவில் ஈடுபடவே இல்லை. 3 ஆண்டுகள் இருவரும் விரதம் போல அந்த சிந்தனையே இல்லாமல் இருந்தனர்.

அந்த நொடி மகளோ பேரக்குழந்தைகளோ இல்லாததால் இருவரும் ஆசை தீர கூடலில் ஈடுபட்டனர். 3 வருஷ விரதத்தை முடித்துக்கொண்டனர்.

ராஜுவும் கவிதாவும் மீனாவிடம் பேச்சை எடுத்தபோது வித்யாசாகரும் அங்கே தான் இருந்தான். அப்போது வித்யாவிற்கு வயது 15. அறிந்தும் அறியாத, புரிந்தும் புரியாத டீன் ஏஜ்.

"மீனா உனக்கு மறு-;கல்யாணம் பண்ணுறதை பத்தி பேசிக்கிட்டு இருந்தோமே... அதுக்கான சந்தர்ப்பம் வந்திருக்குடா" என்று  தொடங்கினார் ராஜு.

தன் மகனுக்கு முன்னால் இந்த பேச்சை பெற்றோர் தொடங்கியது மீனாவிற்கு சங்கடமாக இருந்தது. மீனா நெளிந்தாள்.

"இவன் இங்க இருக்குறது அவசியம் டி. இவன் ஒன்னும் சின்னப்பையன் இல்லை. எல்லாம் புரியத்தொடங்குற வயசு. பின்னாடி தாத்தா பாட்டி சேர்ந்து எங்க வாழ்க்கையை சீரழிச்சிட்டாங்கன்னு பேச்சு வரக்கூடாது. டேய் வித்யா, பொண்டாட்டியை இழந்த  எந்த புருஷனும் இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணிப்பான்டா. காரணம், கடைசி காலத்துல துணை தேவை. அப்படிதாண்டா புருஷனை இழந்த பொண்ணுக்கும். நம்ம வழக்கத்துல மறுவாழ்க்கை எப்பவுமே உண்டு. நம்ம வழக்கப்படி உன் அம்மாவுக்கு இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கலாம்னு இருக்கோம்"

வித்தியாவிற்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை. டாடி இருந்தவரை அவர்களுக்கென்று இருந்த வீட்டில் டாடியும் மம்மியும் எப்போதும் அன்யோன்யமாக வாழ்ந்தது அவனுக்கு தெரியும். டாடி, மம்மி, இவன், இவன் தங்கை அனு என்று குடும்பமாக வாழ்ந்த காலம் வசந்தகாலம். யார் கண் பட்டது, டாடி இறந்து, இங்கே தாத்தா பாட்டி வீட்டில் இருப்பது அவனுக்கே சங்கடமாக இருந்தது. இதில் டாடியின் இடத்தில் இன்னொருத்தர்.... மம்மியோடு வாழப்போகிறார் என்றால்....

அந்த நாட்களில் அவன் பலமுறை பார்த்த காட்சிகள் ஒரு ரஷ் போல கண் முன் வந்தது. பாவாடையை மார்பில் கட்டிக்கொண்டு குளிக்க செல்லும் மம்மியை டாடி கலாட்டா செய்து கொஞ்சுவது, டிவி  பார்க்கும் சமயங்களில் மம்மி டாடி மேல் சாய்ந்தபடி இல்லை என்றால் லேசாக கட்டிக்கொண்டு பார்ப்பதும், மம்மியின் மார்புக்கனிகளை டாடி தடவிவிடுவதோ, பிசைந்து விளையாடுவதோ அல்லது மம்மிக்கு கிஸ் அடிப்பதோ என்று எல்லாமே அவன் கண் முன்னால் வந்து போயின. இனி, மம்மியை வேறொருவர் இவ்வாறெல்லாம் செய்யப்போகிறாரா?

அதெல்லாம் போக.... அவன் வயதிற்கு வந்து கையடிக்க தொடங்கியவுடன் அவன் கண்கள் திருட்டுத்தனமாக தன் அழகே உருவான மம்மியின் உடல் மீது பாய்வது, அவள் விதவை ஆகிவிட்ட கடந்த 3 வருஷங்களில் அதிகம்.  இந்த 3  வருஷங்களில் இரண்டு முறை மம்மி டிரஸ் மாற்றும்போது திருட்டுத்தனமாக பார்த்திருக்கிறான். இரண்டு வாட்டியும் அவள் பின்னழகு தான் காணக்கிடைத்தது. ஒரு முறை அவள் இடுப்பில் பாவாடையும் முதுகில் ப்ராவின் ஸ்ட்ராப்ம் மட்டும் உடுத்தி, ஜாக்கெட் அணிய தயாராகிக்கொண்டு இருந்தாள். இன்னொருமுறை புடவையை அவிழ்த்துவிட்டு ஜாக்கெட்டையும் அவிழ்த்துவிட்டு நைட்டியை மாட்டிக்கொண்டு, பிறகு பிராவை அவிழ்த்தது, பாவாடையையும் அவிஸ்த்துப்போட்டதை பார்த்திருக்கிறான். இந்த இரண்டு காட்சிகளும் அவன் மனக்கண்ணில் வீடியோ க்ளிப்பிங் போல பதிவாகி பல முறை கையடிக்கும்போது ரிப்பிலே ஆகி அவனை இன்புறச்செய்து இருக்கிறது.

அது போக, அவன் டாடி இறந்ததில் இருந்து இவனை எங்கு பார்த்தாலும் சொந்தக்காரர்கள் - இனிமே நீ தான்டா உன் அம்மாவுக்கு எல்லாமே என்றோ, உன் அப்பா இருந்த இடத்துல இருந்து  குடும்பத்தை நீ தான் இனி பார்த்துக்கணும் என்று சொல்லும்போதெல்லாம்.... அப்பாவின் சொத்தான அந்த அழகி இனி தன் சொத்தாகி விட்டாள் என்று நினைத்திருக்கிறேன்.

தன் அப்பாவின் சொத்து பறிபோக போகிறது என்பதை விட தன் சொத்து பறிபோக இருக்கிறது என்று தோன்ற ஆரம்பித்தது.

"என்னம்மா சொல்றே அவரையா?" என்று மம்மி மீனா அதிர்ந்து பேசியபோது தான் வித்யாசாகர்  நினைவலைகளில் இருந்து மீண்டு நிஜ உலகிற்கு வந்தான்.

"ஆமாண்டி. அவரு உன் மேல கொள்ளை ஆசை வெச்சிருக்காரு. உன் பேருல சொத்து எழுதி வைக்கிறேன், வித்யாவையும் அனுவையும் படிக்க வைக்கிறேன், ரெண்டு பேருக்கும்  கல்யாணமும் பண்ணிவைக்கிறேன்னு சத்தியம் பண்ணினாருடி"

யார் அவர்? சரியாக கவனிக்காததால் குழப்பமாக இருந்தது.

"அம்மா... நமக்கு அந்த அக்கா எவ்ளோ பண்ணி இருக்கு. மறந்திட்டியா. இப்படி துரோகம் பண்ணலாமா"

"நிறைய பண்ணாடி. ஏன் பண்ணா. புண்ணியம் தேடிக்க. ஆயிரம் இருந்தாலும் அவ ஒரு மலடி. அவரா இருக்குறதால பொருத்துக்குறார். மத்தவங்களா இருந்தா எப்பவோ இன்னொரு கல்யாணம் செய்துகிட்டு இருப்பாங்க"

"இப்போ என் மூலமா மட்டும் என்ன குழந்தை பெத்துக்க போறாரா"

"பெத்துக்கலாமே டி, நீ இன்னமும் காப்பர்-டி தானே போட்டிருக்கே."

"ச்சீ போம்மா" இதுவரை கோபமாக இருந்த மீனா, இப்போது வெட்கப்படலானாள்.

"அப்போ சம்மதம் தானே மீனா கண்ணு" ராஜு கேட்டார்.

"அப்பா.... பயமா இருக்குப்பா"

"என்ன டா கண்ணு பயம்"

"குமுதா அக்காவை நினைச்சா..."

குமுதாவா? என்ன சொல்லுறாங்க மம்மி என்று குழம்பினான் வித்யா.

" எல்லாம் பாத்துக்குறேன்னு சொல்லிட்டாருடி" என்றாள் கவிதா பாட்டி.

ராஜு சுருக்கமாக குணா சொன்னதை சொன்னார். அப்போது தான் இவர்கள் பேசிக்கொள்ளும் 'அவர்' குணா அங்கிள் என்பது புரிந்தது. குணா இனி தன் டாடியா? குணா தன் மம்மியோடு கொஞ்சிக்குலாவுவது போல கற்பனை செய்யவே முடியவில்லை.

"உன்னை ராணியாட்டும் வெச்சிக்கிறேன்னு சொல்றாருடி"

"என்னது வெச்சிக்கத்தான் போறாரா" அலறினாள் மீனா.

"இவ ஒறுத்தி"என்று கவிதாவை பார்த்து சொல்லிவிட்டு "இல்லடா மீனா கண்ணு.... பொண்டாட்டியா தாலி கட்டி எல்லா உரிமையோடு சந்தோஷமா வெச்சிக்கிறேன்னு சொன்னாருடா" என்று விளக்கம் கொடுத்தார்.

"டேய் வித்யா... உன் மம்மிக்கு குணா டாடிக்கும் கல்யாணம் ஆயிடிச்சின்னா நீ தான்டா பட்டத்து இளவரசன்." என்று வாஞ்சையாக வித்யாவின் தலையை கோதிவிட்டார் ராஜு.

"பயமா இருக்கு தாத்தா" என்றான் வித்யா 

"எதுக்குடா பயம். இனிமே அவர் தான்டா உனக்கும் அனுவுக்கும் டாடி. உரிமையோட அவர் கிட்டே பழகு. பயமெல்லாம் போயிடும். நமக்கெல்லாம் அதிர்ஷகாலம் வந்தாச்சுடா" என்றார் ராஜு.

வித்யாவின் மனதில் திகிலாக இருந்தது.

தோப்பு சாமியார் ராஜுவின் குடும்பத்திற்கு நெடுநாள் பழக்கம். ராஜுவின் அப்பா காலத்தில் இருந்து தெரியும். ராஜுவின் அப்பாவை விட 4-5 வயது குறைந்தவராக  இருக்கலாம். இப்போது 85 வயது. கும்மிடிப்பூண்டி பக்கம் அவருக்கு தோப்பு உண்டு. அங்கே கோவில் கட்டி, குறிசொல்வது, ஜோதிடம் பார்ப்பது, பரிகார பூஜை எல்லாம் செய்கிறார்.

வாரத்தில் 2 நாட்கள் அவர் திருமுல்லைவாயில் அருகில் உள்ள அவர் மகள் வீட்டில் இருப்பார். ராஜுவிற்கு அவர் குடும்பத்தவர்களை தெரியும் என்பதால் அவர் வித்யாசாகரை கூட்டிக்கொண்டு மீனா & மற்ற குடும்பத்தவர்கள் ஜாதகங்களையும் குணாவின் ஜாதகத்தையும் எடுத்துக்கொண்டு சென்றார். பொதுவாக சாமியார் மகள் வீட்டில் தன் பிசினெஸ்ஸை பார்ப்பதில்லை என்றாலும் ராஜு தெரிந்தவர் என்பதாலும் அன்று மகள் குடும்பத்தவர்கள் ஒரு கல்யாணத்திற்கு வெளியூர் சென்றிருந்தாலும் சம்மதித்தார்.

சுருக்கமாகவும் கவுரவமான வகையிலும் ராஜு குணா சங்கதியை சொன்னார். குழந்தை இல்லாத குணா மீனாவை கல்யாணம் செய்துக்கொள்ள விரும்புவதை சொன்னார்.

மீனா, வித்யாசாகர், அனுபமாவின் ஜாதகங்களையும் குணாவின் ஜாதகத்தையும் முதலில் ஆராய்ந்தார் தோப்பு சாமியார்.

கிட்டத்தட்ட ஒரு மணிநேரம் அங்கே யாரும் பேசிக்கொள்ளவில்லை. சாமியார் கைவிரல்களை விட்டு கணக்குப்போடுவதும், அதை ஒரு பேப்பரில் குறிப்பதுமாக பிசியாக இருந்தார். பிறகு சிறிது நேரம் ஆழ்ந்த யோசனையிலும் சரிபார்ப்பதிலும் பிசியாக இருந்தார்.

ராஜுவும் வித்யாவும் வேடிக்கை பார்ப்பதை தவிர வேறு வேலை இல்லை.

ஒரு வழியாக சாமியார் தொண்டையை கனைத்துவிட்டு பேசத்தொடங்கினார்.

"ராஜு.... எனக்கு உன் குடும்பத்தை கிட்டத்தட்ட 70 வருசமா தெரியும் இல்லையா"

"ஆமாம் சாமி. அப்பா உங்க மேலதான் தீவிர நம்பிக்கை வெச்சிருந்தார். நானும் அப்படி தானுங்க"

"ம்... "

"உன் பையன் அந்த மலையாளத்தாளை கட்டிக்கிட்டானே... எப்படி இருக்கான்"

"இருக்கானுங்க. ஒரு பொட்ட பிள்ளை அவனுக்கு "

"ம்...."

"எப்படியோ உன் வம்சம் உன்னோட முடிஞ்சிடிச்சி"

"என்ன சாமி சொல்லுறீங்க"

"உன் பையன் தான் மலையாள கிறிஸ்தவச்சியை கட்டிக்கிட்டானே. அவன் எப்படி உனக்கு வாரிசுங்குற தகுதியோட இருக்க முடியும்"

"அவன் மதம் மாறலீங்க"

"அந்த பேச்சை விடு. நான் என்ன சொல்ல வரேன்னா.... இனி உன் காலம் உன் மக வழி பிள்ளைகளோட தான். அதனால உன் குடும்ப பெருமை, பாரம்பரியம் எல்லாம் பத்தி பெருசா மனசை அலட்டிக்காம, காலத்துக்கு ஏத்தமாதிரி இருக்க பாரு"

சாமியார் சொல்வது ராஜுவிற்கு சரியாக பிடிபடவில்லை.

"உன் மக மீனாவுக்கு ரெண்டு தாலி. என்னதான் உன் மூத்த மாப்பிள்ளைக்கு கண்டம் இருந்தாலும், உன் பொண்ணோட ஜாதகப்படி அவ தாலி அறுக்க வேண்டிய காலம். அதான் அந்த கண்டத்துல இருந்து உன் மாப்பிள்ளை தப்பிக்க முடியலை. சரி விடு. உன் மக ஜாதகப்படி யோககாலம் தொடங்கியாச்சு."

ராஜு மனதிற்கு ஆறுதலாக இருந்தது.

"யோககாலம் தொடங்கிடிச்சின்னாலும் இன்னமும் களத்திர ஸ்தானம் சரியாக்களை."

"என்ன சாமி சொல்றீங்க"

"ஆமாம். இன்னும் 4 வருஷம் கழிச்சி தான் அவ கழுத்துல அடுத்த தாலி ஏறனும்"

"அப்படீங்களா"

"ஆமாம். ஏன் என்ன ஆச்சு"

"ஒன்னும் இல்லீங்க சாமி"

"என்ன குணா அவசரப்படுறானா. எனக்கு அவனை 5 வருஷமா தெரியும். அவன் குணம் நல்லாவே தெரியும்"

ராஜு மென்று  முழுங்கினார். "வந்து குணா தம்பி கிட்ட நீங்களே பதமா சொன்னீங்கன்னா...."

"ராஜு இதை நான் சொல்லக்கூடாதுதான். தாலி கட்டத்தான் 4 வருஷம் பொறுக்கணும்.... புரிஞ்சிக்குவேன்னு நினைக்கிறேன்"

அப்போ..... தாலி கட்டாம... ச்சே ச்சே...

"நான் தான் சொன்னேனே ராஜு.... உன் குடும்ப கவுரவம் பத்தின எண்ணத்தை விடு. உன் வம்சம் முடிஞ்சிடிச்சி. இது மீனாவோட வம்சம். அதுக்கு நீ இப்போதைக்கு கார்டியன் தான்."

"இருந்தாலும் சாமி...."

"மீனா ஜாதகம் அப்படி  இருக்குப்பா. இதுக்கே இப்படின்னா.... உன் பேத்தி அனுபமா ஜாதகம்...."

"சாமி அனு ஜாதகத்துல என்ன பிரச்சனை "

"அதை அப்புறம் பார்ப்போம்."

ராஜுவிற்கு வியர்த்து வழிந்தது.

"மீனாவுக்கு இப்போ யோகமும் கெட்ட பேரும் சேர்ந்து வந்திருக்கு. காசு பணம் கொட்டும். சொத்து சேரும். அதே அளவுக்கு கெட்ட பேரும், பகையும் சேரும்"

"ஏதும் பரிகாரம் இல்லையா சாமி."

"பரிகாரம் பண்ணுனா கெட்டத்தோட சேர்ந்து வரவேண்டிய நல்லதும் போயிடும்ப்பா"

"வேற வழி இல்லையா சாமி"

"4 வருஷத்துக்கு அவ தாலிக்கட்டம தான் குணா கூட வாழனும். வேணும்னா பழைய தாலியை அவ கழுத்துல போட்டுக்க சொல்லு."

"சரிங்க."

சாமியார் ஒரு நாளை குறித்துக்கொடுத்தார். 4 ஆண்டுகள் & 2 மாதங்கள் கழித்த ஒரு சுபமுகூர்த்த நாள். அந்த நாளில் குணா-மீனா கல்யாணத்தை வைத்துக்கொள்ள சொன்னார்.

"உன் பேரன் வித்யாவுக்கு இனி வாழ்க்கையில எல்லாமே ஏத்தம் தான். அவன் அம்மாவாலையும் தங்கையாளையும் வாழ்க்கையில மேல மேல போக போறான்"

ராஜுவின் முகமெல்லாம் பல். அவரது மகன் வழியில் பேரன் இல்லாததால் வித்யாவின் மேல் அதீத பாசம். பேத்திகள் மேல் என்னதான் பாசம் இருந்தாலும் இன்னொரு வீட்டிற்கு போகப்போறவர்கள் மேல் ஒரு அளவோடு பாசம் வைத்திருந்தார்.

"அனுவுக்கும் நல்ல வார்த்தை சொல்லிட்டீங்கன்னா..."

"நான் உள்ளதை மட்டுமே சொல்றவன் ராஜு. உனக்கு தெரியாதா"

"தெரியும் சாமி"

"யோனி ராசின்னு ஒன்னு பெண்களுக்கு உண்டு. அதனால தான் சில பொண்ணுங்களை தொட்டவன் வாழ்க்கையில நிறைய யோகம் பெறுறான். சில பெண்களை தொட்டவன் கெட்டு சீரழிஞ்சி போறான். சில பெண்களை முறையானவன் தொட்டா சீரழிவான், முறை தவறினவன் தொட்ட யோகம் வரும். இதெல்லாம் பிறந்த சமையத்தோட பலன். உன் மக மீனாவுக்கு நல்ல யோனி ராசி. அவளை தொட்ட பின்னாடி உன் மாப்பிள்ளை நல்லா தான் வாழ்ந்தான். அடுத்து கட்டப்போறவன் ராஜாவா வாழப்போறான். மீனாவுக்கு பிறப்பு ஜாதகத்திலையும் சரி, ருது (வயதுக்கு வந்த நேரம்) ஜாதகத்திலையும் சரி யோனி ராசி அம்சமா இருக்கு. அனுவோட பிறப்பு ஜாதகப்படி யோனி ராசி சரியா இல்லை... அவ வயசுக்கு வரட்டும்.... நேரத்தை சரியா குறிச்சிக்கிட்டு வா. யோனி ராசியை பொறுத்தவரைக்கும் ருது ஜாதகம் தான் முக்கியம். பார்ப்போம்"

பிறகு கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கொண்டு இருந்துவிட்டு ராஜுவும் வித்யாவும் கிளம்பினார். குணாவை அழைத்துக்கொண்டு 2 நாட்களுக்கு பிறகு அவரது ஆஸ்தான தோப்பிற்கு வருவதாக சொல்லிவிட்டு சென்றனர். 

அதுபோலவே குணாவோடு ராஜுவும் வித்யாசாகரும் கவிதாவும் சாமியாரை பார்க்க சென்றனர். ("அக்கா இல்லாம எப்படி மாமா " என்று குணா உரிமையோடு குழந்தைதான் கவிதாவும் வந்தாள்)

குசல விசாரிப்பெல்லாம் முடிந்து சாமியார் சொன்னார் - 
"குணா.... நீ எடுத்திருக்க முடிவு நல்ல முடிவு. உனக்கு குமுதாவால இந்த ஜென்மத்துல பிள்ளை வரம் இல்லை. நீ தேர்ந்தெடுத்த பொண்ணும் சரியான முடிவு. யோனி யோகம் நிறைஞ்சவ. அவளை திருப்தியாவும் சந்தோஷமாவும் வெச்சிக்கிட்டா நீ ராஜா. அவளை தொடுற நேரம் உனக்கு ராஜயோகம். பல பெரிய பதவிகள் வரப்போகுது. பணம் கொட்டப்போகுது. எல்லாத்தையும் விட முக்கியம் உனக்கு மகன் பிறப்பான்"

குணாவின் கண்களில் ஆனத்தக்கண்ணீர் வந்துவிட்டது.

"சாமி எனக்கு மகன் பிறப்பானா"

"ஆமாம் குணா. ஆனா... நீ அதுக்கு 4 வருஷம் பார்த்துக்கணும்"

ராஜுவிடம் குறித்துக்கொடுத்த தேதியையே குணாவிடமும் கொடுத்தார். 

"அது வரைக்கும் நீ மீனாவை வெச்சிக்கிறதுனா வெச்சிக்கோ. இந்த தேதி அன்னைக்கு தாலி கட்டி முறையா பொண்டாட்டியா ஏத்துக்கிட்டு... அன்னைக்கு நாடு ஜாமம் அதாவது அடுத்தநாள் விடியக்காலை பிரம்ம முகூர்த்தத்துல அவளை சேர்ந்தீன்னா உனக்கு மகன் பிறப்பான். அதுவரைக்கும் பிள்ளை வராம இருக்க என்ன பண்ணணுமோ பண்ணு."

"சரிங்க சாமி"

"உனக்கு ரெண்டு மகன்கள். ஒன்னு உன் ரத்தம். இன்னொன்னு வளர்ப்பு மகன். வேற யாரும் இல்ல. இந்த பயல் வித்யாசாகர் தான். இவன் உன்கூட இருக்குறது உனக்கு பெரிய பாதுக்காப்பு. ஒரு கட்டத்துல குமுதா இவனை தன் மகனா ஏத்துக்குவா."

"சாமி.... குமுதாவை விவாகரத்து...."

"சட்டப்படி எதுனா பண்ணிக்கோ. அவளை விட்டுடாதே. நல்லவ. உன் விசுவாசி. ஒரு கட்டத்துல ஒரே கட்டில்ல ரெண்டு பொண்டாட்டியோட வாழுற யோகம் உனக்கு இருக்கு. அதுக்கு ஒரு 7-8 வருஷம் ஆகும்"

"ஏன் சாமி.... இப்போது மீனாவோட வாழ தொடங்க நல்ல நாள் நேரம் ஏதும்..."

"அதுக்கெல்லாம் நேரம் காலம் எதுக்கு...." என்று சிரித்துவிட்டு... "ஒன்னு பண்ணு வர்ற 7ம் தேதி.... நல்ல மலைப்பகுதியா பார்த்து கூடு. மலையும் கடலும் கூடுற இடம்னா இன்னும் சிறப்பு".
---------------------------------------------------------------

6ம் தேதி.

மீனாவை அழகாகவும் சற்று கவர்ச்சியாகவும் அலங்கரித்து இருந்தாள் கவிதா. ஸ்லீவ்லெஸ் என்று சொல்ல முடியாது. குத்தகை ஜாக்கெட் அவள் கையழகை அழகாக எடுத்துக்காட்டியது. சற்று சீ-த்ரூ பான்சி சேலை. பளபளப்பாகவும் உள்ளே இருந்த ரவிக்கையை கொஞ்சமே கொஞ்சம் காட்டியபடியும் இருந்தது.

கேரளமாநிலம் கோவளம் செல்ல கிளம்பிவிட்டாள்.

"மாப்பிள்ளை, என்  பொண்ணு ரெடி" என்றாள் கவிதா.

"உங்க மாப்பிள்ளை எப்பவோ ரெடி அக்கா" என்றார் குணா. மீனாவை பார்த்ததும் அவர் ஆண்மை விரைத்துக்கொண்டது. 

வித்தியாவிற்கு 10வது எக்ஸாம்ஸ் முடிந்து விடுமுறை காலம். அவன் மீனாவிற்கு துணைக்கு கிளம்பினான். இது கவிதாவின் யோசனை. கணவன்-மனைவி-மகன் என்று தோன்றும். தேவை இல்லாத பிரச்சனைகள் வராது என்று சொன்னாள். குணா கவிதாவின் அறிவுக்கூர்மையை வியந்தார்.

மீனா தன்னுடைய பழைய தாலியை கழுத்தில் போட்டுக்கொண்டாள். 

"வித்யா.... மம்மிக்கு துணையா இருக்கணும். டாடிக்கு தொந்தரவு தராம இருக்கணும்" என்றாள் பாட்டி கவிதா.

ராஜுவும், கவிதாவும் அனுவும் ஏர்போர்ட் வரை வந்து வழியனுப்பினார். அனுவிற்கு விஷயம் லேட்டாகத்தான் தெரியும் என்பதால் அவள் விளங்காமல் சற்று அதிர்வோடே இருந்தாள். சென்னை-திருவனந்தபுரம், அங்கிருந்து கோவளத்திற்கு காரில் பயனாமாயினர்.

பயணம் முழுவதும் குணாவின் ஒரு பக்கம் மீனாவும் மறு பக்கம் வித்யாசாகரும் இருக்க இருவர் தோளிலும் கைபோட்டுக்கொண்டு ஒரு குடும்பத்தலைவனாக கெத்தாக பயணம் செய்தார் குணா.

ரிசார்ட்டில் சூட் எடுத்திருந்தனர். ஒரு மாஸ்டர் பெட் ரூம் & மற்றொரு ரூம், சின்ன ஹால் என்று சிறிய பிளாட் போல இருந்தது. இவர்கள் லன்ச் சமயத்திற்கு சென்றதால் குளித்து முடித்து, நன்றாக சாப்பிட்டனர். பயண களைப்பு.... அடுத்தநாள் அதிகாலை 2.30க்கு பிரம்ம முகூர்த்தம்.... மதியம் ரெஸ்ட் எடுப்பது என்று முடிவானது.

வித்யா தன்னுடைய ரூமிற்க்கு கிளம்ப..."இப்போ ஏன்டா அங்கே போறே... இங்கேயே எங்க கூட தூங்கு" என்று அந்த கிங் சைஸ் பெட்டில் நடுவில் மீனா படுக்க, இருபுறமும் டாடியும் மகனும் படுத்து உறங்கினர்.