மனைவியின் மன்மத லீலைகள் - பகுதி - 69

 என்னடா காயத்திரிக்கு இவளோ பில்டப் குடுத்துட்டு ஒன்னுமே பண்ணாம அவ பாட்டுக்கு புருஷன் கூட போயிட்டா ...

அனிதாவை தப்பானவளா காட்டியாச்சி ...

சலீமின் முகத்தில் பணத்தை வீசி அடிச்சாச்சி ... இனி என்ன காயத்திரி அவ புருஷன் பிள்ளையோட நிம்மதியா வழப்போறா கதைக்கு சுபம் போட்டு முடிச்சிடலாமா ???


ஓகே ஓகே கூல் கூல் ... கதையை அப்டிலாமா முடிக்கிறது ...

நம்ம அனிதாவை எப்படி முழுசா உறிச்சி விதவிதமா ஓத்து பார்த்தோமோ அதே மாதிரி தான காயத்திரியையும் விதவிதமா ஓக்கணும் ...

சலீம் வேற ஆசை பட்டாரு ... அவளோ ஏன் நம்ம காயு வேற சலீம் மேல லைட்டா ஆசை படுறா இனி அது வேர் விட்டு அவளுக்குள் இருக்கும் வேசித்தனம் வெளில வந்து வெறியாட்டம் போடணும் தான ...

சரி வாங்க காயு கூடவே கார்ல போவோம் ...

கதை தொடர்கிறது ...

மணி அப்போது மதியம் 3 ...

சாப்பிடலாமா காயு ?

திலீப் ஆதரவாக கேட்க ... ம் சாப்பிடலாம் என்றேன் ...

பிறகு காரை ஒரு ரெஸ்ட்டாரெண்ட்ல நிறுத்தி சாப்பிட போனோம் ...

நானும் மனீசும் வழக்கம் போல அருகருகே திலீப் எதிரில் ... ஆனா திலீப் ஏதோ யோசனையிலே இருந்தார் ... என்னிடம் சரியாக பேசவே இல்லை ...




நான் சாப்பிட்டு முடித்து வர திலீப் அவர் அண்ணனோடு எதோ தீவிரமாக பேசிகிட்டு இருந்தார் ...

எப்படியோ சாப்பிட்டு முடித்து அங்கிருந்து கிளம்பினோம் ...

பிறகு கார் கிளம்பி மெதுவாகவே சென்றது ...

எனக்கு சலீம் அட்வான்டேஜ் எடுத்துகிட்டாரோ என்றே தோன்றியது ... அனிதா நல்லா ஜாலியா என்ஜாய் பண்றா ... அதுக்குன்னு நானும் அப்டி பண்ணா என் வாழ்க்கை என்னாகுறது ?



ம்ம்ம் இருந்தாலும் சலீம் பெரிய ஹெல்ப் பண்ணிருக்கார் ... ஓகே நடப்பது நடக்கட்டும் ...


கிடத்திட்ட சேலம் தாண்டினோம் ...

மீண்டும் இரவு சாப்பாட்டுக்கு இறங்கினோம் ...

இம்முறை திலீப் என்னுடன் அமரவில்லை நானும் மனிஷும் மட்டும் ஒரு டேபிளில் ... அவரோ அவர் அண்ணனுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தார் ...

நான் சாப்பிட்டு முடித்து திலீப்பிடம் கேட்டேன் என்னங்க தீவிரமா யோசனைல இருக்கீங்க ...

ஒண்ணுமில்லை வீட்டுக்கு போனதும் அம்மா எதுனா சொல்லுவாங்க எப்படி சமாளிக்கிறதுன்னு பேசினோம் ...

என்னங்க பண்றது ?

ஒன்னும் ஆகாது நீ கவலைப்படாத ...

போயி கார்ல ஏறு போ என்றார் நான் மணீஷை அழைத்துக்கொண்டு காரில் ஏறினேன் ...

கொஞ்ச நேரம் கழித்து அவர்கள் வர ... எதோ ஒரு பாரம் நெஞ்சை அழுத்தியது ...

யாரும் எதுவும் பேசாமல் கார் மெல்ல பயணிக்க ... அப்படியே தூக்கம் கண்ணை கட்ட ...
நான் கொஞ்சம் கண் அசந்து தூங்கிவிட்டேன் ... முழிச்சி பார்க்கும்போது கார் ஹை வேல கூட போகலை ஏதோ காட்டு பாதையில் போற மாதிரி தெரிந்தது ...

அப்போது மனிஷும் தூங்கி கொண்டிருக்க ... திலீப்பும் அவர் அண்ணனும் மட்டும் முழிச்சிருந்தாங்க ...

நான் திலீப்பிடம் எங்க போறோம் இவளோ இருட்டா இருக்கு ?


ம் பொள்ளாச்சி தான் நெருங்கிட்டோம் இன்னும் ரெண்டு மணி நேரம் தான் ...

ம் !

வண்டிய ஓரம் கட்டுப்பா என்றார் அவர் அண்ணண் ...

பிறகு எல்லாரும் இறங்கி யூரின் போனாங்க... நானும் மனிஷும் மட்டும் காரிலே இருந்தோம் ... அவன் நல்ல தூக்கத்தில் இருந்தான் ...

பிறகு திலீப் என்னிடம் வந்து ... நீயும் போயிட்டு வா என்றார்...

இங்கையா ?

ம்ம் இறங்கு இறங்கு ...

திலீப் முகம் மாறியது .... எனக்குள் ஏதோ ஒரு திகில் பரவியது ...

என்னாச்சுங்க ஏன் கோவப்படுறீங்க ?

அப்போது அவர் அண்ணன் வந்து ஒரு ராத்திரி பூரா எவனோ ஒருத்தனோட இருந்துருக்க இப்ப என்னடி பத்தினி மாதிரி ஒய்யாரத்துல உக்கார்ந்துருக்க இறங்குடி ...

என்னங்க என்ன உங்க அண்ணன் இப்படி பேசுறாரு ...

ஆமாடி அப்புறம் என்ன உன்னை கொஞ்சுவாங்களான்னு புடிச்சி இழுக்க நான் காரை விட்டு வெளில வந்து விழுந்தேன் ...


ஆஹ் .... என்னங்க என்னாச்சி ஏன் இப்டி பண்றீங்க .

எட்டி மிதிச்சேன் செத்தே போவ ... வேலைக்கு சேர்ந்த ரெண்டு மாசத்துல உனக்கு அவன் ரெண்டு லடசம் லோன் குடுக்குறான் இப்ப என் கண் முன்னாடியே உன் தோள்ல கை போடுறான் ... என் முன்னாடியே உன்னை தூக்கிட்டு போறான் அப்புறமும் நான் உன் கூட குடும்பம் நடத்தணுமா ?

திலீப் என்ன பேசுறீங்க என் மேல உங்களுக்கு நம்பிக்கை இல்லையா ?

அந்த மயிரெல்லாம் தேவை இல்லை .... உன்னை மாதிரி ஒரு அனாதைய என் வீட்டு மருமகளா ஏத்துக்க முடியாது போடி ... தடுமாறி எழுந்து நின்ற என்னை ஒரே தள்ளாக தள்ளிவிட்டு அவர் அண்ணன் என் புருஷன பார்த்து இவகிட்ட என்னடா வளவளன்னு பேசிக்கிட்டிருக்க ...

வண்டில ஏறுடா ...

அவரோ மறுபேச்சு பேசாம வண்டில ஏறிட்டார் ...

யாரை அனாதைன்னு சொன்னீங்க எனக்கும் அம்மா அண்ணன் எல்லாம் இருக்காங்க ...

அப்புறம் என்ன மயிருக்கு எவன் வீட்லயோ இருக்க உன் அண்ணன்கிட்ட நேத்தே பேசிட்டோம் அவன் சனியனை தலை முழுக்கியாச்சுன்னு சொல்லிட்டான் அண்ணன் இருக்கானாம்பாருடா என்று சிரிக்க ...

எனக்கு அவர் அண்ணன் மேல் ஆத்திரம் பொங்க அதைவிட பெரிய ஆத்திரம் என் புருஷன் மேல ... பேசவிட்டு பேசாம இருக்கறேன்னு ஆனாலும் அப்போது கோவப்படும் நிலையில் நான் இல்லை ...

திலீப் என் பையனை என்கிட்டே குடுத்துடு அவன் இல்லைன்னா நான் செத்துடுவேன் ...

செத்து தொலை... நான் கார் கதவை பிடித்து இழுக்க அது திறந்து கொள்ள ... திலீப் மீண்டும் என்னை பிடித்து தள்ளி கதவை சாத்த அந்நேரம் என் புடவை கார் கதவில் சிக்கிவிட்டது ... அவர் அண்ணண் கார்ல ஏற்கிட்டு வண்டிய எடுறா ...

திலீப் திலீப் பிளீஸ் மணீஷ் முகத்தையாவது காட்டு ...

நான் கார் கதவை இழுக்க அது சீறிக்கொண்டு பாய்ந்தது ...

போன வேகத்தில் என் புடவை காரோடு போக ... சுருட்டி அடித்துக்கொண்டு விழுந்தேன் ... ஐயோ திலீப் திலீப் என் புடவை நான் கத்தி கதற என் மானத்தையும் வாங்கிவிட்டு என் மகனையும் பறித்துக்கொண்டு இரக்கமே இல்லாமல் என்னை நடு காட்டில் விட்டு போயிட்டானுங்க ...

புடவை இல்லாமல் அந்த அத்துவான காட்டில் திக்கு தெரியாமல் நின்றேன் ...

வீட்டுக்கு போனதும் உன்னை துரத்திடுவாங்கன்னு சலீம் சொன்னாரே ஆனா வீட்டுக்கு கூட போகாம நடுவழிலே இறக்கி விட்டார்களே ...

வேலைக்கு சேர்ந்ததும் கஷ்டப்படுறாரேன்னு லோன் வாங்கி குடுத்தா அதையும் தப்பா பேசுறார் ... எனக்கு இவளோ ஹெல்ப் பண்ண அனிதா சிவா சார் யாரையும் இனி நான் எப்படி பார்ப்பேன் ...

மணீஷ் இனி உன்னை பார்க்கவே முடியாதா ?

ஒரு நிமிடத்தில் இந்த உலகில் எனக்கென்று யாரும் இல்லாமல் போனேன் ...

இனி நான் ஏன் வாழனும் ... செத்து தொலை.... செத்து தொலை ...

அதுதான் முடிவா என்று சாவை பற்றி யோசித்து அந்த வனாந்திரத்தை சுற்றி பார்க்க .

மெல்லிய ஒளி வந்து என் மேல் படர்ந்தது ...

அது மெல்லிய ஒளி அல்ல பிரகாசமான ஜுவாலை ...

அந்த ஒளி என் மீது படர்ந்து பரவி என் வாழ்க்கைக்கு ஒரு புத்துயிர் குடுத்தது ...

அந்த ஒளியை என் மேல் பரவ விட்ட அந்த காரிலிருந்து இறங்கினார் என் நாயகன் சலீம் !!

சலீமுக்காக இன்று நான் என் உடல் பொருள் ஆவி அத்தனையும் கொடுத்துள்ளேன் ...

அதுக்கு காரணம் முழுக்க முழுக்க என் புருஷன் தான் ...

இந்த இரவு எனக்கும் சலீமுக்குமான அத்தனை உறவுகளுக்குமான ஆரம்ப விதை ...


இதோ சலீம் என்னை நோக்கி வர ...

சலீம் என்று ஓடிச்சென்று கட்டி அணைத்தேன் ...

என்னாச்சி காயு ... நினைச்சேன் நான் சொன்னேனே கேட்டியா ?

சார் என் புருஷன் ...

எனக்கு நல்லாவே தெரியும் இந்த மாதிரி கேடு கெட்ட பணக்காரங்க இப்படித்தான் நினைப்பானுங்க ...
மணீஷ் எங்க ?

மணீஷ் மணீஷ் அவனை கார்லே கூட்டி போயிட்டாங்கசார்னு கதறி அழுதேன் ...

சரி உடனே வண்டில ஏறு நாம அவனுங்களை புடிச்சாகனும் ...

நானும் பதற ... நிலைமையின் தீவிரம் புரிய வேகமாக ஓடிச்சென்று காரில் எற சலீமின் கார் சீறிப்பாய்ந்தது ...

நான் ரொம்ப நேரமா ஃபாலோ பண்றேன் மணி 11 ஆகுது .... அவனுங்க கோயம்புதூர் ரோட்டுல போகாம இந்த பக்கம் வரும்போதே நினைச்சேன் ...


இது எங்க ?

ம்ம் சேலம் பக்கம் ... நீ எதுவும் கேக்கலையா ?

நான் தூங்கிட்டேன் சார் ...

பொட்ட பசங்க ... உன் புடவை எங்க காயு ?

எனக்கு அவமானத்தில் வார்த்தை வரல .... அந்த கார்ல மாட்டிக்கிச்சி அதோடே இழுத்துட்டு போயிட்டானுங்க ...

சாரி காயு ... நான் பின்னாடியே தான் வந்தேன் ... கொஞ்சம் அவசரமா வந்துடுச்சி ... இல்லைன்னா அங்கே வந்துருப்பேன் ...

பரவாயில்லை சார் ... நீங்க எதுக்கு சாரி கேக்கணும் ... உங்க பேச்சை கேட்காம போனதுக்கு நான் தான் சாரி கேக்கணும் ... இப்டி ஆகும்னு நினைசீங்களா ?

சரி இப்ப அதுக்கெல்லாம் நேரம் இல்லை ... நல்லா பார்த்துகிட்டே வா கார் எங்கனா கண்ல படுதான்னு பாரு ....

இப்டி தான போனாங்க அப்ப முன்னாடி தான போகும் ...

இல்லை இது என்ன ரூட்டுன்னே தெரியலை எதுக்கும் நீ பாரு எதுனா பாதை பிரியுதான்னு ...

நானும் உத்து பார்க்க நல்லவேளை ... அங்க பாருங்க அதோ ரெண்டு காரும் போகுது ...

ம்ம் ... இனி அவனுங்களை விடக்கூடாதுன்னு சலீம் வேகமாக அவர்களை ஃபாலோ செய்தார் ...

கிட்டத்தட்ட ஒருமணி நேரம் விடாமல் துரத்திய பிறகு கார் ஹைவேயில் ஏறியது ...

இது என்ன ரூட் சார் ?

ம் அநேகமா கோயம்புத்தூர் ரூட் தான் போல ...

ஆமாம் சார் அதோ கோயம்புத்தூர் 140 கிமி ...

ம்ம்ம் இன்னும் ரெண்டு மணி நேரமாவது ஆகும் அதுக்குள்ளே பையனை தூக்கணும் அவங்க வீட்டுக்கு போனா எதுவும் பண்ண முடியாது ...




ஆமாம் சார் ...

புடவை இன்றி அந்த காரில் இப்படி இருப்பேன்னு நான் நினைச்சி கூட பார்க்கலை ...

அடுத்த ஒரு மணி நேரத்தில் கார் ஒரு டீக்கடையில் நின்றது ...

சலீமும் காரை கொஞ்சம் முன்னாடி கொண்டு போயி நிறுத்தினார் ...

இப்ப என்ன பண்றது சார் ?

நீ கார்லே இரு ... நான் போயி மணீஷை தூக்கிட்டு வரேன் ...


எப்படி சார் ... ?

எல்லாரும் டீ குடிக்கிறாங்க மணீஷ் மட்டும் கார்ல தான் இருக்கான் கொஞ்சம் இரு வரேன்ன்னு இறங்கினார் ... அதற்கு முன் ... என் பக்கத்து கார் கதவுகளை லாக் போட்டார் ...

கதவை திறக்க முடியுதா பாரு ?!

இல்லை சார் ....


சரி அது மூடியே இருக்கட்டும் ரெடியா இரு ... கார் ஆப் பண்ணாமல் இறங்கினார் ...

சரி சார் .... அவரும் இறங்கி மெல்ல நடக்க ...

நானோ உலகத்து சாமிகளையே வேண்டி கொண்டிருந்தேன் ...

சலீம் மெல்ல அந்த கார் அருகில் சென்று கதவை திறந்து மணீஷை தூக்கிக்கொண்டு வர ... ஒருத்தன் பார்த்துட்டான் ...

ஹேய் எவண்டா அது ? நில்லுடா டேய் ...

அவன் கத்த எல்லோரும் கத்த ...

அவ்ளோதான் வேகமாக ஓடி வந்து காரில் ஏறுவதற்குள் எல்லாரும் சுத்தி வந்து அவரை பிடிக்க ...


அவர் மணீஷை காருக்குள் விட்டு அவனுங்களை பிடித்து தள்ள ...

நான் மணீஷை தூக்கி என் மடியில் வைக்க ... மணீஷ் முழிச்சி பார்த்து என்னை பார்க்க ...

நீ தூங்குடா செல்லம்னு நான் அவனை கட்டி அணைத்தேன் ...

அங்கே சலீம் எல்லாரையும் பிடித்து தள்ளிவிட எனக்கு பயத்தில் உடல் நடுங்க ஆறாம்பித்தது ...

அதற்குள் இந்த பக்கம் வந்த என் புருஷன் கதவை திறக்க பார்க்க ... நல்லவேளை கார் கதவை சலீம் லாக் பண்ணிருந்தார் ...

அவர் அந்த பக்கம் கத்துவது இந்த பக்கம் திறந்திருந்த கார் வழியாக மெல்ல கேட்டது ...

ஏ நாயே கதவை திறடி ...

எனக்கு ஆத்திரம் பொத்துக்கொண்டு வந்தது ..




பின்னாடியே அவர் அண்ணன் வேற ... கதவை திறந்துடு இல்லைனா கொன்னே போட்ருவேன் ...

எனக்கு நடுக்கம் எடுக்க அது மனிஷுக்கள் பரவி அவன் மெல்ல கண் விழிக்க நான் அவனை என் நெஞ்சோடு அணைத்துக்கொண்டேன் ...

எப்படியோ சலீம் எல்லாரையும் ஒரே தள்ளா தள்ளிட்டு வேகமாக உள்ளே ஏறி கதவை கூட சாத்தாமல் வண்டிய இயக்க ... வண்டி சீறிப்பாய ஆடி கார் தன் ஒட்டு மொத்த சாகசத்தை காட்ட ...

ஓடிவந்தவனுங்க மறுபடி ஓடி கார் ஏறி எங்களை துறந்த ஆரம்பிக்க ...

இந்த ஒரே இரவில் இவளோ சாகசமா ?

சலீம் காரை விரட்டு விரட்டுன்னு விரட்டினார் ...

மணீஷ் முழிச்சி பார்த்து என்னாச்சிம்மா ?!

நான் அவனை கட்டிக்கொண்டு உச்சி மோர்ந்து ... முத்தமாக குடுத்து தள்ளினேன் ...

கார் நிற்காமல் பறக்க என் மனமும் ரெக்கை கட்டி பறந்தது... மறுபடி மனீஷை பார்ப்பேனா என்றல்லவா நினைத்தேன் அவனை என் மடியிலேயே குடுத்த சலீம் அப்போது எனக்கு கடவுளாகவே தெரிந்தார் ...


ஒரு அரை மணி நேரம் இருக்கும் ....வண்டி அந்த ஹை வேல வேகமாக பறக்க ...


ஆனா என்னது இது ? வண்டி திணற ....

அயோ ஆடி கார் என்னாச்சி ....

சலீம் உடனே காரை ஓரம் கட்டினார் ...

என்னாச்சி எதுனா ரிப்பேரா ?

சாரி பெட்ரோல் தீர்ந்துடுச்சி ...

என்னது ?

எங்க காலைலேர்ந்து நிக்காம உன்னை ஃபாலோ பண்றேன் ...

ஐயோ இப்ப என்ன பண்றது ?


இரு பெட்ரோல் பங் இருக்கான்னு விசாரிப்போம் ...

எனக்கு அடி வயிற்றில் ஒரு நெருப்பு பரவ!! சலீம் இறங்கி நின்று விசாரித்தார் ...

ஒரு ஆள் பைக்ல வர அவனிடம் விசாரித்தார் ...

பிறகு என்னிடம் வந்து காயு இங்க பெட்ரோல் பங் போக இன்னும் பத்து கிலோ மீட்டர் போகணுமாம் ...அதனால அது சரி படாது ... ஒரு கிலோ மீட்டர்ல ஒரு லாட்ஜ் இருக்காம் ... நாம அங்க போயி தங்கிடுவோம் ...

கார் நான் ஹெல்ப் லைனுக்கு போன் போட்டு பிக்கப் பண்ணிக்க சொல்றேன் இப்போதைக்கு நாம தலை மறைவாகனும் ரோட்ல போறப்ப கார் அவனுங்க கண்ல பட்டா அவ்ளோதான் ...

சரி சார் ஆனா இப்டியே எப்படி ரோட்ல வருவேன்னு புடவை இல்லாத என் உடலை காட்ட ...

ஓ காட் மனசாட்சி இல்லாதவனுங்க ...

சரி இதை போட்டுக்க என்று அவர் டி ஷர்டை கழட்டி குடுக்க நான் மணீஷை அவரிடம் குடுத்துவிட்டு அவர் டி ஷர்டை போட்டுக்கொண்டேன் ...

நல்லவேளை அவனுக்கு இதெல்லாம் புரியாத வயது ...


அதுவோ மார்கழி மாசம் அந்த இரவு நேரத்தில் அவர் வெற்று உடம்போடு குளிரில் நடுங்கியபடி வந்தார் ...

எனக்கு அவரை பார்க்கவே பாவமாக இருந்தது ...

பிறகு ரோட்டில் ஓரமாக நடந்தோம் ... ஆனா சலீம் விவரமாக எதிர் திசையில் மாறி கூட்டி போனார் ... மணீஷை அவரே தோளில் போட்டுக்கொண்டு போனார் ...

நான் மனதுக்குள் சலீமை பற்றி பெருமையாக நிணைந்துக்கொண்டே வந்தேன் ...

சொன்ன மாதிரி ஒரு லாட்ஜ் வந்தது ...

சலீம் மட்டும் சென்று ரிசெப்ஷனில் பேசிவிட்டு வந்தார் ...

பிறகு ஒரு ஆள் வந்து என்னை மேலையும் கீழையும் பார்க்க சலீம் அவரிடம் ரூம் எங்க இருக்கு ?

அது சரி நீங்க சட்டை இல்லாம இருக்கீங்க இவங்க புடவை இல்லாம இருக்காங்க என்னது இது ?

சலீம் அந்த ஆளை தனியாக கூட்டி போயி எதோ சொல்ல அவன் சலீம் நீட்டிய பணத்தை வாங்கிக்கொண்டு எங்களை ரூமுக்கு அழைத்து போனான் ..

ரொம்ப ரொம்ப சின்ன ரூம் ... சிங்கிள் பெட் ரூம் ...

கொஞ்சம் அட்ஜஸ் பண்ணிக்க காயு டபுள் பெட்ரூம் எதுவும் இல்லை ...

சார் அதெல்லம் சொல்லாதீங்க எங்களுக்காக நீங்க தான் இவளோ கஷ்டப்படுறீங்க ...

அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை எனக்கு அவனுங்க முகத்தை பார்க்கும்போதே டவுட் ஆனுச்சு நேத்து அப்டி பொங்குனானுங்க இன்னைக்கு அப்டியே சாந்தமா பேசும்போதே நினைச்சேன் ...

ம் ... நான் தான் சார் முட்டாள் தனமா நடந்துக்கிட்டேன் ... நீங்க மட்டும் வரலைன்னா செத்துருப்பேன் ..

ஹே லூசு .... நீ உனக்காக இல்லைன்னாலும் மணிஷுக்காக வாழனும் ...

ம்ம் ... ஒரு பெருமூச்சை விட ...

என்னம்மா ஆச்சி அப்பா எங்க ?

அப்பா வீட்டுக்கு போயிருக்கார் ... பத்து நாள்ல வந்துடுவார்...

இப்ப தான வந்தார் அதுக்குள் போயிட்டாரா ?




இல்லடா கண்ணா அப்பாவுக்கு சின்ன வேலை அதான் போயிட்டார் ...

ம்ம்ம் ...

மணீஷ் கண்ணா நீ தூங்கு காலைல ஸ்கூலுக்கு போகணும்ல ...

சரி அங்கிள் ... இதான் உங்க வீடா ?

ம் ஆமாப்பா நீ தூங்கு ...

நேத்து ஒரு பெரிய வீட்ல இருந்தீங்க ...

ம்ம் நாளைக்கு நாம அங்க இருப்போம் ! இப்ப நீ தூங்கு !!


ம் !


அவன் பெட்ல ஏறி படுத்துக்கொள்ள ...

நான் அவன் உறங்குவதையே பார்க்க ...

இந்நேரம் மனிஷை பார்க்க முடியாத வேதனையில் செத்துருக்க வேண்டிய என்னை மனிஷுடன் சேர்த்த சலீமுக்கு நன்றி சொல்லி அவர் காலில் விழுந்தேன் !!

ஹே என்ன நீ ? எழுந்திரு எழுந்திரின்னு என்னை தொட்டு தூக்கி .....


சரி ரெஸ்ட் ரூம் இருக்கு போயி ஃபிரஷ் ஆகிட்டு வா ...

ம்ம் ...

நல்லவேளை அங்க ஒரு டவல் இருந்தது ... நான் அந்த டவலை எடுத்துக்கொண்டு பாத்ரூம் உள்ளே சென்றேன் ....

கீழே விழுந்ததில் உடலில் ஆங்காங்கே காயம் சிராய்ப்பு .