உறவாடிக் கெடு! - பகுதி - 10

ச்சீ கையை விடு! என்னை நினைச்சுகிட்ட என்னைப் பத்தி? அறைஞ்சிருவேன் ஜாக்கிரதை!



ஏய்… என்று கையை நீட்டி எச்சரித்தேன்.
 

இந்த முறை என் கோபத்தைக் கண்டு அவளுக்கு பயமே வந்திருந்தது.

 

நீ என்னடி நினைச்சிட்டிருக்க என்னைப் பத்தி? கையைப் புடிச்சி ரூமுக்கு கூட்டியாந்தா தப்பா?

 

அவள் அமைதியாக இருந்தாள். நான் தொடர்ந்து சொன்னேன்.

 

நான் சொன்ன மாதிரி உனக்கு அறிவும் கிடையாது, தன்மானமும் கிடையாது.

 

உன்னைத் திட்டுற நான், சுத்தி யாரும் இல்லாதப்ப, யாருக்கும் கேட்காதப்ப திட்டுறேன். ஆனா, என்கிட்ட தோக்குற, திட்டு வாங்குற நீ, மத்தவங்களுக்கு கேக்குமான்னு அறிவு கூடத் இல்லாம கத்துற? இது தெரிஞ்சா வேலைக்காரங்க முன்னாடி, அசிங்கம் உனக்கா, இல்லை எனக்கா? தப்பு பண்ண நினைக்கிரவன் எதுக்குடி உன் ரூமுக்கு இழுத்து வரணும்? ம்ம்ம்?



 

இந்தக் கருணையாலும் அவளுக்கு கொஞ்சம் கண்ணீர் வந்தது. அவள் ஆடிப் போயிருந்தாள்.

 

அவளது கையைப் பிடித்து இழுத்துச் சென்று, பெட்டில் அமர வைத்தேன். பின் அமைதியாகச் சொன்னேன். இது ஏசி ரூம். எந்த சவுண்டும் வெளியப் போகாது. அதான், இங்க வெச்சு பேசலாம்னு கூட்டி வந்தேன்.

 

அவள் அமைதியாகியிருந்தாள்.

 

என்னமோ நான் பொய் சொல்றேன், உன் புருஷன் ஆரம்பத்துல இருந்தே இப்படித்தாங்கிறதை நம்ப மாட்டேன்னு சொன்னீல்ல? அதையும் ப்ரூவ் பண்ணட்டுமா, இப்பவே? ப்ரூவ் பண்ணா என்ன தருவ? போன பெட்டுக்கே, நான் சொன்னதைக் கேக்குறேன்னு சொன்ன. இப்ப இது வேற?

 

இந்த முறை கொஞ்சமே கொஞ்சம் நம்பிக்கையுடன் சொன்னாள். முன்பிருந்த திமிர், நம்பிக்கை எல்லாம் காணாமல் போயிருந்தது.

 

சரி, ப்ரூவ் பண்ணு. ஒட்டு மொத்தமா, நீ, என்ன சொன்னாலும், எத்தனை தடவை சொன்னாலும் கேக்குறேன்.

 

நான் அலட்சியமாய் சிரித்தேன். பின் அலட்சியமாய், நான் எடிட் செய்திருந்த, தண்ணி அடிக்கும் போது, எனக்கும் மோகனுக்குமான உரையாடலின் கடைசிப் பகுதியை காட்டினேன். அது,

 

ஏன் மாம்ஸ், அதான் ஏற்கனவே உங்க ஆஃபிஸ்ல, அங்க இங்கன்னு ரெண்டு மூணு   செட் பண்ணியிருக்கீங்களே, அது போதாதா?


உ… உனக்கு எப்டி தெரியும்?


என் பவர் என்னான்னு உங்களுக்குத் தெரியாது மாம்ஸ். எனக்கு உங்களைப் பத்தி எல்லாமே தெரியும்! சும்மா சொல்லுங்க.


அது என்னாதான், வெளிய இருந்தாலும், வீட்டுக்குள்ள இப்டி இருந்தா, தனி கிக்குதான் மாப்ளை!


ம்ம்… செம கேடி மாம்ஸ் நீங்க! ஆமா, இதெல்லாம் அத்தை எப்டி அலவ் பண்றாங்க?

அவ கிடக்குறா! நகையோ, புடவையோ வாங்கிக் கொடுத்தா அடங்கிடுவா. அவல்லாம், எனக்கு ஒரு பொருட்டே இல்லை!


ஆனா, அத்தைக்கு என்ன குறைச்சல் மாமா, பார்க்க அழகாத்தானே இருக்காங்க!


ம்க்கும்! அவ, அழகா? நீங்க வேற மாப்ளை காமெடி பண்ணிகிட்டு!


ஏன் மாம்ஸ் இப்டி சொல்றீங்க? மேக்கப் பண்ணிக்கிரதில்லை அவ்ளோதானே? அவிங்க கொஞ்சம் இம்ப்ரூவ் பண்ணிகிட்டா நல்லாதானே இருப்பாங்க? அப்பிடி ஒண்ணும் வயசான மதிரி தெரியலியே?


சும்மா காமெடி பண்ணாதீங்க மாப்ளை! அவ, அப்டியே அழகாயிட்டாலும். நீங்க வேற ஏன் அவளைப் பத்தி பேசிகிட்டு.

 
பார்த்து முடித்தவள் குழப்பத்துடன் கேட்டாள். இது எனக்குத் தெரிஞ்ச விஷயம்தானே? இதுல என்ன புதுசா? இந்த முறை திமிர் இல்லை. வெறும் குழப்பமே!



நான் சிரித்தேன். இப்ப புரியுதா நான் ஏன் உன்னை முட்டாள்னு சொல்றேன்னு?
 

அவள் கோபமானாள்.

 

மதன்…

 

பின்ன, உன் பேச்சு திரும்பத் திரும்ப அதைத்தானே ப்ரூவ் பண்ணுது?

 

சரி நான் கேக்குறதுக்கு பதில் சொல்லு!

 

நீ பழகுற எல்லாரும் உன் ஸ்டேட்டஸ் ஆளுங்கதானே?

 

ஆமா?

 

அதுல, எவளுக்காவுது தெரிஞ்சு, அவ புருஷன், இன்னொருத்தர் கூட தொடர்புல இருக்கானா?

 

இல்ல!

 

ஒரு வேளை, அவிங்களுக்குத் தெரியாம, கனெக்‌ஷன்ல இருக்காங்களோ?

 

இ… இல்லை. அப்டியெல்லாம் இல்லை.

 

ஆக, உன் க்ரூப்புலியே, பொண்டாட்டிக்குத் தெரிஞ்சு, இன்னொருத்தரு கூட கனெக்ஷன் இருக்குறது, உன் புருஷன் தான். இல்ல?

 

ஆ… ஆமா!

 

அந்தக் காலத்துலதான், தாசி வீட்டுக்கு, பொண்டாட்டியே, புருஷனை சுமந்துட்டு போவாங்கன்னு சொல்லுவாங்க! அவ்ளோ பெரிய பத்தினியாடி நீ?

 

ப்ளீஸ் மதன், அப்டில்லாம் பேசாத!

 

வேற எப்டி டி பேசச் சொல்ற? சரி, இவ்ளோ பேசுறியே, உன் புருஷன், இப்டி இருக்குறது, உன் க்ரூப்ல இருக்குற லேடீஸ்க்கெல்லாம் தெரியுமா?

 

தெர்.. தெரியாது?

 

ஏன்? நீதான் சுதந்திரம்னு பீத்திகிட்டியே, சொல்ல வேண்டியதுதானே பெருமையா?

 

அமைதியாக இருந்தாள். பின் எதையோக் கண்டுபிடித்தது போல் சொன்னாள். சரி, இது சுதந்திரமில்லைதான். ஆனா, அவரு என்னை ஏமாத்துலியே! எனக்கு தெரிஞ்சுதானே பண்றாரு. பதிலுக்கு நான் கேக்குறதை கொடுத்துடுறாரு! இது எப்படி ஏமாத்துறதாகும்?

 

ஏண்டி இப்டி அடி முட்டாளா இருக்க?

 

என்னுடைய தொடர் அவமானப்படுத்துதலுக்கும், டி என்று கூப்பிடுவதற்கும் இப்போது கொஞ்சம் பழக ஆரம்பித்திருந்தாள்.

 

எனக்குத் தெரியலை மதன்! நீதான் சொல்லேன். இது எப்படி ஏமாத்துறது? ஒரு வேளை எனக்கு தெரியாம செஞ்சா வேணா சொல்லலாம். ம்ம்?

 

நான் அவளையேப் பார்த்து, அமைதியாகச் சொன்னேன்.

 

ஏண்டி, உன் கூட இருக்குற எல்லாரும் வெச்சிருக்குற அதே டிரஸ், அதே நகை, அதே ஸ்டேட்டஸ்ல, உன்னை வெச்சிருக்குறதுக்கு, உன் புருஷன் வெளிய தொடர்பு வெச்சிருக்கான், அதை மியுச்சுவல் சுதந்திரம்னு சொல்லி உன்னை நம்ப வெச்சிருக்கான்னு உனக்கு தோணவே இல்லையா? வெளில தொடர்பு வெச்சிருக்கிற உன் புருஷன், மத்தவங்களை விட, வேற என்ன புதுசா உனக்கு செஞ்சிட்டான்? ம்ம்ம்?

 

அஃக்… இப்போதுதான் அவளுக்கு அது புரிபட ஆரம்பித்தது என்று அவள் முகத்திலேயே தெரிந்தது. நான் தொடர்ந்தேன்.

 

இத்தனைக்கும் இது உன் புருஷன் பணமே இல்ல. ஹரீஸோட பணம். அதை எடுத்து உன்கிட்ட கொடுக்குறதுக்குதான், இவ்ளோ பொய்யும். அது புரியலை உனக்கு? மத்தவங்க புருஷனெல்லாம், சுயமா சம்பாதிச்சு, கேஷுவலா தன் பொண்டாட்டிக்கு செய்யுறதை, உன் புருஷன் இன்னொருத்தர் பணத்தை எடுத்து, தான் பண்ற அயோக்கியத்தனத்துக்கு பதிலா செய்யுறா மாதிரி காமிச்சிருக்கானே! இது சீட்டிங் இல்ல???

 

அவள் தலை குனிந்திருந்தாள். கண்களில் கண்ணீர்.

 
அதெல்லாம் கூட பரவயில்லை. ஆனா…

இப்போது நிமிர்ந்தாள். ஆனா என்ன மதன்?
 
அந்தக் க்ளிப்புல பாத்தீல்ல… நாந்தான் உனக்காக பேசுனேன். நீ, மேக்கப் பண்ணா அழகா இருப்பன்னு சொன்னேன். ஆனா, உன் புருஷன் என்ன சொன்னான்னு பாத்தீல்ல?


கண்களில் கண்ணீருடன், ம்ம்ம் என்று தலையசைத்தாள்.
 

இப்பியும் ரூமுக்கு கூட்டியாந்து, வேற யார் காதுலியும் விழாத மாதிரி பேசிட்டிருக்கேன். என்னைத்தான் மரியாதை கொடுக்கலைன்னு சொல்ற இல்ல? ஒண்ணு கேட்டா தப்பா நினைச்சுக்க மாட்டியே?

 

இ… இல்லைச் சொல்லு!

 

உன் புருஷன் உன்னை எப்பத் தொடுவான்?

 

ஆ… எ… என்ன இப்டி பேசுற மதன்.

 

திரும்பத் தேவையில்லாம கோபப் படாத. நீ பதில் சொல்லு நான் சொல்லுறேன். உன் புருஷன் உன்னை எவ்ளோ ஏமாத்தியிருக்கான்னு தெரிஞ்சிக்கனும்ல???

 

எ… எப்பாயாச்சும்! மிக மெல்லியதாய் வந்தது குரல்.

 

எப்பியாச்சும்னா?

 

பதிலில்லை!

 

வாரம் ஒரு வாட்டி இருக்குமா?

 

இதற்கும் பதிலில்லை!

 

இங்க பாரு, உனக்கு ஹெல்ப் பண்ணதான் இதைச் செய்யுறேன். பதில் சொல்ல இஷ்டமில்லாட்டி போயிட்டே இரு. காலம் பூரா முட்டாளாவே இரு. எனக்கென்ன வந்தது!

 

என் கோபமும் அவளுக்கு வேதனையைத் தந்தது. அதே வேதனையுடன் சொன்னாள்.

 

ரெண்டு, மூணு வாரத்துக்கு ஒரு வாட்டி!

 

ஹா ஹா என்று ஏளனமாகச் சிரித்தேன். பின் சொன்னேன். மத்தவிங்ககிட்ட அடிக்கடி போற, உன் புருஷன், உன்னை எப்பியாச்சும் தொடுறானா? உனக்கு உறைக்கவே இல்லியாடி?

 

இதுவரை நடந்த உரையாடல்களே அவளை ஆட்டியிருக்க, என்னுடைய கடைசி அஸ்திரம், இவளை சாய்த்து விடப்போகிறது என்று தெரியாமலேயே கேட்டாள்.

 

எ…என்ன உறைக்கவே இல்லை?

 

கேட்ட அவளையே அமைதியாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

 
என் பார்வையைத் தாங்க முடியாமல், தலையைக் கீழே போட்டாள்.

பின் அவளிடம் மெதுவாகச் சொன்னேன், கேவலம் ப்ராஸ்டியூட்டுகிட்ட போனா கூட, காசு கொடுத்தாதான் அவளைத் தொட முடியும். அதுக்கும், ஒவ்வொரு முறையும் அவளுக்கு காசு கொடுக்கனும். அதிலியும் அவளுக்கு இஷ்டமில்லாததை செய்யக் கூடாது.


 

உன் புருஷன், உன் கூடயும் சந்தோஷமா இருந்துட்டு, வெளிலயும் கனெக்‌ஷன் வெச்சிருந்தாக் கூட, அட்லீஸ்ட் வேற மாதிரி நினைச்சிக்கலாம். ஆனா…

 

இந்த மாதிரியெல்லாம் அவள் யோசிக்கவே இல்லை. இதைத் தாங்கவும் முடியவில்லை. ஆனால், இன்னும் இருக்கிறது என்பது போல் இழுத்ததில் முழுதாக தெரிந்து கொள்ள நினைத்தாள்.

 

ஆனா? இன்னும் என்ன பாக்கியிருக்கு? மெல்லிய கண்ணீரோடு கேட்டாள்!

 

ஆனா, உன் புருஷன், உன்னைத் தொடாம இருக்குறதுக்கு உனக்கு காசு கொடுத்திட்டுருக்கான்னா, என்ன அர்த்தம்? நீ, ப்ராஸ்ட்டியூட் அளவுக்கு கூட ஒர்த் இல்லைன்னு அர்த்தம். அந்த மரியாதைதான் உனக்கு!

 

அவ்ளோதான். அவளை நடு ரோட்டில் நிறுத்தி வைத்து செருப்பால் அடித்தது போல் இருந்தது அவளுக்கு. கண்களில் மட மடவென கண்ணீர். இவ்வளவு உச்ச கட்ட அவமரியாதையை அவள் எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை.

 

அப்படியே சிலை போல் அழுகையுடன் அமர்ந்திருந்தாள்.

 

பின் நான் அறையை விட்டு வெளியே செல்ல ஆரம்பித்தேன். கதவைத் திறக்கும் முன், சிறிது நின்று திரும்பி சொன்னேன்.

 

எனக்கு உன் மேல ஓரளவு மரியாதை இருந்துது. அதை கெடுத்துகிட்டதுக்கு காரணம் உன் முட்டாள்தனமும், உன் புருஷனை கண்ணை மூடிகிட்டு நம்புனதும்தான். இல்லாட்டி, இதெல்லாம் எனக்கு எப்டி தெரிஞ்சிருக்கும். இதெல்லாம் நான் சொல்ல ஆரம்பிச்சப்ப, நீ என்னை நம்பலை. உன் புருஷனுக்காக பேசுன. ஆனா, அந்தாளு, எடுத்த எடுப்புலியே, நீ எதுக்கும் தகுதி இல்லைன்னு என்கிட்ட பேசுறான்.

 

நான் இந்த வீட்டுக்கு வந்து ஒரு வாரம்தான் இருக்கும். என்கிட்டயே, உன்னப் பத்தி இவ்ளோ மோசமா சொல்லியிருக்கிற ஆளு, வெளில எப்டி சொல்லி இருப்பான்? என்னென்னால்லாம் சொல்லியிருப்பான்? ம்ம்ம்?

 

 உன் புருஷன் வந்தவுடனே, இப்பிடிச் சொன்னானா, ஏன் அப்படிச் சொன்னான்னுல்லாம் கேட்டு திரும்ப இன்னொரு முட்டாள் தனத்தை செய்ய மாட்டேன்னு நான் நம்புறேன். ஏன்னா, சண்டை போட்டாலும், இல்லன்னு மறுக்க அவனுக்கு நேரம் ஆகாது. ஏன் புதுசா ஏதோ உளற்றன்னுதான் கேப்பான்!

 

இல்ல, நான் சொன்னது எதுவுமே உண்மையில்லை, உன் புருஷன் ரொம்ப நல்லவன்னு நினைச்சாலும், இதே வாழ்க்கையை கண்டினியு பண்ணு. உன் இஷ்டம்தான்!

 

என்ன பண்ணனும்னு பொறுமையா யோசி. அப்புறமா முடிவெடு. புத்திசாலியா இருக்குறதும், முட்டாளா இருக்குறதும் உன் கையில இருக்கு,

 

சொல்லி விட்டு அவள் ரூமை விட்டு வெளியேறி விட்டேன்.

 

எனக்கு மிகவும் திருப்தியாயிருந்தது. எனது திட்டத்தில், அடுத்த படி தாண்டியாயிற்று.

 

கணவன், மனைவி இருவருமே இப்போது என் வலைக்குள். எதிர்பார்த்ததை விட, சீதாவை என் வலைக்குள் விழ வைப்பது மிக எளிதாய் இருந்தது.

 

மேனிபுலேஷன் என்று ஒன்று இருக்கிறது. மோகனிடம்னாச்சும் சில பல பொய்களைச் சொன்னேன். வாக்குறுதிகளைக் கொடுத்தேன். ஆனால் சீதாவிடம் இவை எதுவும் இல்லை.

 

அவளிடம் புதிதாய் எதுவும் சொல்லவில்லை. எல்லாமே அவளுக்குத் தெரிந்த விஷயம்தான். ஆனால், பார்க்கும் பார்வையை மேனிபுலேட் செய்வதன் மூலம்தான் எவ்வளவு பெரிய சூழ்ச்சியையும் செய்து விட முடிகிறது?!

 

நேற்று வரை அவளை பாதிக்காத விஷயங்கள், இப்பொழுது முழுக்க குடைய ஆரம்பித்து விட்டனவே? இனி, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவள் துருவ ஆரம்பிப்பாள். மிக முக்கியமாக, எல்லாவற்றையும் தவறான கோணத்திலேயே பார்க்க ஆரம்பிப்பாள். அதுதான் எனக்கும் வேண்டும்!

 

மகிழ்ச்சியுடன் எனது ரூமுக்கு சென்றேன்.

 

அடுத்த இரண்டு நாட்களும், அவளைக் கண்டு கொள்ளவேவில்லை. அதே சமயம், முன்பு போல் அலட்சியமாகவும் நடத்தவில்லை. 

 

நான் எதிர்பார்த்தது போல், அவளும் மோகனிடம் சண்டை எதுவும் போடவில்லை. மிகவும் அமைதியாக யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள். முகத்தில் குழப்பம் இருந்தது.

 
சரியாக இரண்டு நாள் கழித்து, மோகன் இல்லாத சமயத்தில் என்னைத் தேடி என் ரூமுக்கு வந்தாள். அவள் முகத்தில் இன்னமும் குழப்பம்.

உறவாடிக் கெடு! - பகுதி - 9

சொல்லுறேன்! அதுக்கு முதல்ல, நீங்க என்னை நம்பனும்? ஒழுங்கா நடந்துக்கனும்? காலையில மாதிரி திமிரா நடந்துக்கக் கூடாது. சரியா?
 
அவன் தயங்கித் தயங்கி ஒத்துக் கொண்டான். நம்புறேன், ஆனா, உன்னை எப்படி நம்புறது? என்ன இருந்தாலும், அவ உன் அக்கா? அக்கா கணவர் ஹரீஸ்! அவிங்களுக்கு எதிரா நீ எதுக்கு இருக்கனும்???



ஹா ஹா! நல்ல கேள்விதான். சொல்றேன்.
 

இங்க பாருங்க, எனக்கு அக்கான்னு யாரும் கிடையாது. ஏன், எனக்கு அப்பா, அம்மா கூட கிடையாது. எங்க அம்மாவை ஏமாத்தி கல்யாணம் பண்ணிகிட்டவர் எங்க அப்பா. அதுக்கு என் சித்தியும் உடந்தை. அதுனால அவிங்களை பழிவாங்குறதுக்கான சான்சை பாத்திட்டு இருந்தேன். எப்படி எங்க அம்மா வாழ்க்கையை கெடுத்தாங்களோ, அதே மாதிரி அவங்க கண்ணு முன்னாடி அவங்க பொண்ணு வாழ்க்கையை சிதைக்கப் போறேன். அதுதான் அவங்களுக்கான என் தண்டனை. அதுனாலத்தான் இந்த விஷயத்துல உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ண வந்தேன். இல்லாட்டி, உங்களைப் பத்தி நான் ஏன் கவலைப் படணும்?



 

யதேச்சையா, அவங்க மூணு பேரும் உங்களைப் பத்தி பேசிட்டிருந்ததை கேட்டேன். எப்படியாவது ஹரீஸ்கிட்ட சொல்லி, உங்களோட வண்டவாளத்தை எல்லாம் புரிய வெச்சதுக்கப்புறம், உங்களை தொரத்திட்டு, அவிங்களும் இங்க வர்ற மாதிரி ப்ளான் பண்ணியிருக்காங்க!

 

இப்பச் சொல்லுங்க, என்னை நம்புறீங்களா?

 

நான் சொல்லுவதில் பல விஷயம் அவன் ஏற்கனவே அறிந்திருந்ததுதான். தவிர, கல்யாணத்திற்குப் பின், நான், என் அப்பா அம்மாவை பிசினசில் இருந்து ஒதுக்கியதும் தெரியும். இவை எல்லாம் சேர்ந்து, அவனுக்கு என் மேல் பெரிய நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தியிருந்தது.

 

இது ஒருவகையான டெக்னிக். எதிரியையும், துரோகியையும் வெல்ல, அவனை முதலில் நம்ப வைக்க வேண்டும். அவன் புத்திசாலி, தனக்கு அதிகம் லாபம் என்று எண்ணிக் கொள்ளும் தோற்றத்தைத் தர வேண்டும்! அதற்கு வெறும் பொய்கள் சொல்லக் கூடாது. உண்மையும், பொய்யையும் கலந்து சொல்ல வேண்டும். கொஞ்சம் குழப்பத்திலும், பதட்டத்திலும் வைத்திருக்க வேண்டும். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கட்டுப்பாட்டிற்குள் வந்த பின், திருப்பி அடிக்க வேண்டும்! அப்படித்தான், மோகனும் என் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வர ஆரம்பித்தான்.

 

ஒரு விதத்தில் இந்த சூழ்நிலையை நான் விரும்பினேன். எவ்வளவு திறமையானவனாக, சக்சஸ்ஃபுல் பிசினஸ்மேனாக நான் இருந்தாலும், பெற்ற தாய், தந்தை என முக்கிய உறவுகள் என்னை ஏமாற்றியதும், ஒரு பெண்ணாக இருந்தும் என் தாயை ஏமாற்ற என் சித்தி திட்டம் போட்டதும் என எல்லாம் சேர்ந்து எனக்கு உறவு சார்ந்த விஷயத்தில் ஒரு சில உளவியல் சிக்கல்களை ஏற்படுத்தியிருந்தது. ஒரு வேளை நான் எல்லாவற்றையும் மனதிற்குள்ளேயே வைத்துக் கொள்ளாமல், கொஞ்சம் யாரிடமாவது ஷேர் பண்ணியிருந்தால், எனக்குள் இந்த உளவியல் சிக்கல் வராமல் இருந்திருக்குமோ என்னமோ?!

 

ஆனால் நான் எல்லாவற்றையும் என்னுள்ளேயே வைத்துக் கொண்டதால், வெளியே திறமையானவனாக, தைரியமானவனாக இருந்தாலும், உள்ளுக்குள் முக்கிய உறவுகளிடத்தில் ஒரு தயக்கத்தை கொடுத்திருந்தது. அதுதான், என் அக்காவையே நான் நம்புவதற்கு அதிக காலத்தை எடுத்துக் கொண்டது! எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக, அந்தத் தயக்கம்தான், அந்தத் தோல்வி பயம் தான், மிக முக்கியமான ஒரு விஷயத்தில் என்னைத் தோற்கடித்தது.

 

இந்த உளவியல் பிரச்சினையைத் தீர்க்க எனக்கு ஒரு அவுட்லெட் வேண்டும். அதற்கு என் மனதுள் குடைந்து கொண்டிருக்கும், என்னை, என் தந்தையும், சித்தியும் ஏமாற்றி விட்டார்களே என்கிற கோபம் தணிய வேண்டும்! என்னுடைய கோபத்தையும், அது கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் வன்மத்தையும் தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். அதற்கு நான் தேர்ந்தெடுத்திருக்கும் டார்கெட்டுகள்தான் ஹரீசின் சித்தப்பாவும், சித்தியும். இது ஒரு வகையில் என் அக்காவுக்கான சொல்யூஷன் மட்டுமல்ல. எனக்கான ட்ரீட்மெண்ட்டும் கூட.

 

ஆரம்பத்திலிருந்தே, ஹரீசின் சித்தப்பாவும் சித்தியும் ஏனோ, என் அப்பாவையும், சித்தியையும் ஞாபகப்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள்.  அதுவும் முழுக் கதையையும் கேட்ட பின், அந்தத் துரோகமும், பெண்களை ஏமாற்றும் பேக்கிரவுண்டும், அதற்கு அமைதியாக ஒத்துழைக்கும் எனது சித்தியைப் போன்ற, ஹரீசின் சித்தியும், எல்லாம் சேர்ந்து முழுக்க அவர்களாகவே தோன்ற ஆரம்பித்துவிட்டனர்.

 

ஆகவே, இவர்களைப் பழிவாங்குவது ஒரு வகையில், எனக்கு மட்டுமே தெரிந்த, எனது உளவியல் சிக்கலுக்கான தீர்வாக இருக்கும் என்று தீர்மானமாக நம்பினேன். அதனால்தான், அவர்களுடைய பாதையிலேயே சென்று அவர்களை வேட்டையாட விரும்பினேன்.

 

என்னுடைய யோசனைகளை மோகனது குரல் இடைமறித்தது.

 
இப்ப கண்டிப்பா நம்புறேன் மதன். நீயும் நம்ம க்ரூப்புன்னு தெரிஞ்ச பின்னாடி எவ்ளோ சந்தோஷமா இருக்கு தெரியுமா? இப்பதான் எனக்கு ரொம்ப நிம்மதியா இருக்கு!




சந்தோஷத்தில் பேசிய அவனது குரல் சொல்லியது, அவன் முழுதாக என்னை நம்ப ஆரம்பித்து விட்டதை!
 
அதை அதிகப்படுத்த, எனது தூண்டிலைப் போட்டேன்.
 
அதுக்குள்ள சந்தோஷப்படாதீங்க! சீக்கிரம் ஹரீஸ்கிட்ட விஷயத்தை சொல்ல டைம் பாக்குற அவங்ககிட்ட இருந்து எப்டி எஸ்கேப் ஆகப் போறீங்க? ம்ம்ம்?
 
எனது கேள்வியில் இருந்த உண்மை அவனுக்குப் புரிந்தது. ஆனால், அவனிடம் எந்த தீர்வும் இல்லாததால், குழம்புவது முகத்திலேயே தெரிந்தது. பின் நிமிர்ந்து என்னைப் பார்த்தான்.
 
நான் அவனைப் பார்த்து சிரித்தேன். அதன் அர்த்தம், தூண்டிலில், மீன் சிக்க ஆரம்பித்து விட்டது!
 
எ… என்ன பண்றது மதன்?
 
நான் சொல்றதை கேட்குறீங்களா?



ம்ம்.. கண்டிப்பா!
 

முதல்ல, ஏதாவது காரணத்தைச் சொல்லி உங்க மருமகளை ரெண்டு மூணு மாசத்துக்கு, அவங்க பொறந்த வீட்டுல இருக்க வைங்க. ஹரீஸ் இங்க இருந்து, மனைவி வேற இடத்துல தொடர்ந்து இருந்தா, சந்தேகம் வரும். அதுனால, ஹரீஸ் தொடர்ந்து ஒரு ரெண்டு மாசத்துக்கு, பிசினஸ் ட்ரிப்புல இருக்குறா மாதிரி ப்ளான் பண்ணுங்க.

 

அவன் குழப்பமாக கேட்டார். ஏன் இப்படி?

 

ஹரீஸும், உங்க மருமகளும் ஒண்ணா இருந்தா, ஏதாவது சமயத்துல உங்க ரகசியத்தைச் சொல்லிடலாம். அதுனால அதை முதல்ல உடைக்கனும். நீங்க ஆஃபிஸ்ல, மத்த இடங்கள்ல்ல இருக்கிற லூப் ஹோல்சை எல்லாம் அடைக்கப் பாருங்க. ஏன்னா, அவிங்க டிடக்டிவ் வெச்சாலும் வெக்கலாம். அதுலியும் கவனம் செலுத்தி, இங்கயும் கவனம் செலுத்துறது ஆகாத காரியம். அப்புறம் கொஞ்சம் கொஞ்சமா டாக்குமெண்ட்ல கை வெக்கலாம். என்ன சொல்றீங்க?

 

ம்ம்ம்.. சூப்பர் ஐடியா மதன்! நானே கொஞ்சம் தடுமாறிட்டேன். ஆனா, நீ, செம ஸ்ட்ராங்க்தான். அதுனாலத்தான் நீ இவ்ளோ பெரிய பிசினஸ்மேனா இருக்க!

 

நான் சிரித்தேன். சரி, முதல்ல நான் சொல்றதுக்கு ஏற்பாடு பண்ணுங்க. அடுத்த ஸ்டெப்ஸ் நான் அப்பப்ப சொல்றேன்.

 

அப்புறம் இன்னொரு விஷயம். இந்த விஷயம் வேற யாருக்கும் தெரியக் கூடாது. முக்கியமா அத்தைக்கு கூடத் தெரியக் கூடாது. ஓகே?

 

கண்டிப்பா மதன். நீ என்னை நம்பலாம்!

 

குட்.

 

சொன்ன படி, அடுத்த இரண்டு நாளில் அவன் அந்த முடிவைச் சொன்னான். பிசினஸ் ட்ரிப்பையும், ஜோசியத்தையும் கலந்து பொய் சொல்லி ஹரீசிடம் என் அக்கா பிறந்த வீட்டுக்கு செல்வது, அதாவது கொஞ்சம் பிரிந்திருப்பது ஜாதகப்படி நல்லது என்றும், அதே சமயம், மிக முக்கிய பிசினஸ் ட்ரிப்புகளில் இருப்பது கம்பெனிக்கும் நல்லது என்றும் சொன்னார்.

 

ஹரீஸ் அமைதியாக ஓகே சொன்னார். எனது கண்ணசைவில், அக்காவும், இந்தத் திட்டத்திற்கு ஓகே சொன்னாள்.

 

அடுத்த சில நாட்களில் அக்கா கிளம்பினாள். பின், ஹரீசின் ட்ரிப்பும் ஆரம்பமாகியது. 

 

அடுத்து வந்த ஒரு வெள்ளிக்கிழமை மாலை, மோகன் என்னைத் தேடி ரூமுக்கு வந்தான்.

 

அப்புறம் மதன் ஃப்ரீயா?

 

ஃப்ரீதான் சொல்லுங்க?

 

நீ, ட்ரிங்ஸ் சாப்பிடுவியா?

 

எப்பியாவுதுதான். அதுவும் சோஷியல் ட்ரிங்கிங்தான்! ஏன் கேக்குறீங்க?

 

இல்ல, நம்ம வெற்றியை இன்னிக்கு செலிப்ரேட் பண்ணலாம்னுதான்! இன்னிக்கு பார்ட்டி நம்ம வீட்லியே! நானும், நீயும்தான். என்ன சொல்ற?

 

ஓகே! உங்களுக்கு கம்பெனி வேணா கொடுக்கறேன்.  பட், இதெல்லாம் வெற்றியா என்ன? இன்னும் செய்ய வேண்டியது எவ்ளவோ இருக்கு?!

 

உண்மைதான். ஆனாலும், ஒரு பெரிய பிரச்சினையை தடுத்தாச்சுல்ல? அதுக்காகவும், நம்மளுடைய பார்ட்னர்ஷிப்புக்காகவும்தான்.

 

அதுவும் சரிதான். சரி, நீங்க ஏற்பாடு பண்ணுங்க, நான் வர்றேன்.

 

இந்த ட்ரிங்ஸ் பார்ட்டியில், நடந்த உரையாடலைத்தான் நான் ஹரீசிடம் காட்டியிருந்தேன். (அதை நீங்களும் படித்திருப்பீர்கள்). இந்த வீடியோவை வைத்துதான் ஹரீசுக்கு உண்மையை புரிய வைத்திருந்தேன்.

 

இதே வீடியோவை வைத்துதான், இன்னொரு ஆளுக்கும், ஒரு உண்மையை புரிய வைத்திருந்தேன். அது மட்டுமில்லை. என்னுடைய ட்ரீட்மெண்ட்டையும் ஆரம்பித்திருந்தேன்.

 
அது யாரிடம் என்றால்…

அந்த ஆள் வேறு யாருமல்ல, ஹரீசின் சித்தி சீதா!



என்னுடைய திட்டங்களின் முக்கிய கருவி மட்டுமல்ல. என்னுடைய வன்மங்களுக்கு வடிகாலாகப் போகும், பலி கொடுக்கக் கொஞ்சமும் யோசிக்கத் தேவையில்லாத என்னுடைய பலி(ழி)யாடு!
ஏற்கனவே சொன்னது போல், எனக்கு பெண்களின் மேல் ஒரு படு பயங்கர வெறுப்பு இருக்கிறது. அதை தணிக்க, ஒரு கருவி வேண்டும். அதற்கு நான் தேர்ந்தெடுத்த ஆள்தான் சீதா!

 

சீதாவின் வயதும், உருவமும் ஒரு வகையில் என் சித்தியை ஞாபகப் படுத்தும். எல்லாவற்றுக்கும் மேல் சீதா, என் சித்தி இருவருக்கும் இடையே இருக்கும் இன்னொரு பெரியஒற்றுமை, காசிற்க்காக எந்த ஈனத்தனத்தையும் சகித்துக் கொள்வது. அதற்காக தன் புருஷன் இன்னொரு பெண்ணிடம் வைத்துக் கொள்ளும் உறவைக் கூட கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பது.

 

அதனாலேயே சீதாவை நான் என்னுடைய ஆட்டத்திற்குத் தேர்ந்தெடுத்திருந்தேன். தவிர என்னுடைய பழி வாங்கும் முறைக்கு ஏற்ற படி இருக்க அது பெண்ணாகவும், கொஞ்சம் முட்டாளாகவும் இருக்க வேண்டும். அந்த வகையில் சீதா சரியான தேர்வு!

 

என்னுடைய திட்டப்படி, நான் வீட்டிற்கு வந்த நாளிலிருந்தே ஹரீசின் சித்தி, சீதாவிடம் கொஞ்சம் அலட்சியமாக நடந்து கொள்ள ஆரம்பித்திருந்தேன். ஆரம்பத்தில் அவளும் அதை கண்டு கொள்ளவில்லை. ஆனால், அது கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிகரிக்கக் கண்டு, அவளும் அதனால் கோபப்பட ஆரம்பித்திருந்தாள். இதில் மேட்டர் என்னவென்றால், மற்றவர்கள் முன்னிலையில் அமைதியாகவும், நானும், அவளும் இருக்கும் போது வேறு மாதிரியாகவும் நடந்து கொண்டிருந்தேன்.

 

மோகனும் நானும் ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிட்ட அன்று, பலியாடு தானாக வலையில் வந்து விழுந்தது!

 

மோகன் ஏறக்குறைய குடித்து மட்டையாகியிருந்தான். டின்னார் சாப்பிடாமலேயே அவன் ரூமுக்கு போய்விட்டான். மாலை வரைதான் வீட்டில் வேலையாட்கள் உண்டு. ஒரு வயதான டிரைவரும், மனைவியும் பங்களாவை ஒட்டி இருக்கும் ஒரு சின்ன வீட்டில் தங்கியிருப்பார்கள். கூப்பிட்டால் மட்டுமே வர வேண்டும்.

 

மோகன் சீதாவின் ஒரே மகன் ஏதோ போர்டிங் ஸ்கூலில் 10வதோ என்னமோ படிக்கிறான். அவர்களுக்கு மிகத் தாமதமாகத்தான் குழந்தை பிறந்தது. அந்தக் குழந்தையையும், 10 சிறு வயதிலிருந்தே போர்டிங் ஸ்கூலுக்கு அனுப்பி விட்டார்கள். எப்போதாவதுதான் அந்த வீட்டுக்கு வருவான். ஆக, அவனும் வீட்டிலில்லை.

 

ஆகவே இன்றைய டின்னர் நானும், சீதாவும் மட்டும்தான். என்னுடைய அடுத்த மூவ்க்கான நேரம்.

 

மீண்டும் வழக்கம் போல கொஞ்சம் அலட்சியமாக நடந்து கொண்டேன். இந்த முறை அவளுக்கு இன்னும் பயங்கர கோபம்!

 

மதன்! அவள் கோபத்துடன் கூப்பிட்டாள்.

 

நான் அலட்சியமாக பார்த்தேன்.

 

நீ ஏன் இப்படி பண்ற?

 

என்ன பண்றேன்?

 

அது உனக்கே தெரியும்.

 

அது தெரியலைன்னுதானே உங்ககிட்ட கேக்குறேன்.

 

நீ என்னை விட வயசுல சின்னவன். பத்தாதக்கு உன் அக்கா இந்த வீட்டுக்கு வாழ வந்தவ. என்கிட்ட நீ மரியாதையா நடந்துக்க வேணாம்?

 

எதுக்கு நடந்துக்கனும்?

 

மதன்…

 

பாருடா கோபம் கூட வருது! இதெல்லாம் உங்களுக்கு வருமா?

 

அவளுக்கு கோபம் அதிகமாகியது. கூடவே கொஞ்சம் குழப்பமும்.

 

நான் இன்னமும் சொன்னேன். என் மேல இருக்கிற கோவத்தை, என் அக்கா மேல காமிக்கப் போறீங்களா? காட்டிக்கோங்க, எனக்கென்ன வந்தது?

 

மோகன் என் விஷயம் முழுமையாகச் சொல்லாவிட்டாலும், ஏற்கனவே, நான் அவர்களுடன் அதிக டச்சில் இல்லாததும், என் அக்காவிடம் எனக்கு பெரிய நெருக்கம் இல்லாததும் சொல்லியிருந்தான். ஆகவே, இதைச் சொன்னதும், அவளுக்கு கடுப்பானது! அதனால் சொன்னாள்.

 

உன் அக்காவைப் பத்தி நீ கவலைப் பட மாட்ட. ஆனா, நீ இருக்கிறது எங்க வீட்ல. நீ பணக்காரனா இருந்தா எனக்கென்ன வந்தது? என் வீட்லியே தங்கி என்னை மதிக்காம நடந்தா என்னால பாத்துட்டு சும்மா இருக்க முடியாது!

 

ஹா ஹா ஹா!

 

அவளின் கோபத்தையும், பேச்சையும் கண்டு, ஏதாவது விளக்கம் கொடுப்பேன் என்று நினைத்திருந்தால், என்னுடைய சிரிப்பு பொய்யாக்கியது, அது இன்னமும் கடுப்பேற்றியது!

 

எதுக்கு சிரிக்கிற?

 

ஹா ஹா ஹா… நான் இன்னமும் சிரித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

 

மதன்… சொல்லிட்டு சிரி.

 

இல்ல, பணக்காரன்னா கவலையில்லை. ஆனா எனக்கு மரியாதைதான் முக்கியம்னு அடிச்சு விட்டீங்களே. அதைக் கேட்டுதான் சிரிச்சேன்.

 

மதன் நீ என்னை இன்சல்ட் பண்ற. கோபத்தில் கொஞ்சம் கத்தினாள்.

 

சேச்சே… இன்சல்ட்லாம் பண்ணலை. ஆக்சுவலா கொஞ்சம் தன்மானம், சுரணை இருக்கிறவங்களுக்குதான் இன்சல்ட், கோபம்லாம் ஒத்து வரும். நீங்க ஏன் அதைப் பத்தி கவலைப் படுறீங்க?

 

மதன்… கோபத்தில் கத்தினாள்.

 

ஸ்ஸ்ஸ்… சும்மா கத்தாதீங்க! ஒருவேளை என்கிட்ட காசு இல்லைன்னா கூட நீங்க கோபப்படுறதுல ஒரு அர்த்தம் இருக்கு. நாந்தான் உங்க புருஷன் மோகனை விட பணக்காரனாச்சே. அப்புறமும் ஏன் கோவப்படுறீங்க.

 

மதன், நீ ஓவராப் போற. இதுக்கு மேல உனக்கு மரியாதை கிடையாது.

 

ஹா ஹா ஹா… திரும்பத் திரும்ப நீங்கள்லாம் மரியாதையப் பத்தி பேசி நான் கேக்க வேண்டிய தேவை இருக்கு பாத்தீங்களா? அதான் கொடுமை!

 

மதன்… அவளது கோபத்தை நான் மதிக்காததும், தொடர்ந்து அவளை அவமானப்படுத்துவதும் அவளை ஆட்டம் காண வைத்தது. கண்களில் கொஞ்சம் கண்ணீர் கூட வந்தது.

 

எதுக்கு ஃபீல் பண்றீங்க? ஆக்சுவலா, இந்த வீட்லியே உங்க மேலதான் எனக்கு ஒரு மரியாதை இருந்தது. ஆனா, அதைக் கெடுத்துக்குட்டது முழுக்க நீங்கதான்.

 

நான் கொஞ்சம் தன்மையாகச் சொன்னதும், புதிராகப் பேசியதும் அவளைக் குழப்பியது.

 

நான் கெடுத்துகிட்டேனா? என்ன சொல்ற?

 

ஆமா, ஒரு வாரமா மோகன் தன்னுடைய வீர தீர பிரதாபங்களைச் சொல்லிட்டிருந்தார். அதைக் கேட்டா, எவனுக்காவது உங்க மேல மரியாதை வருமா?

 

அவர் என்னைப் பத்தி தப்பா சொல்லியிருக்க மாட்டாரே? அவருக்கு எல்லா சுதந்திரத்தையும் நான் கொடுத்துருக்கேனே! இன்னும் சொல்லனும்னா, என்கிட்ட அதுக்காக என்னை எவ்ளோ புகழுவாரு தெரியுமா? மிகவும் நம்பிக்கையாக வந்தது அவள் பதில். அதை உடைப்பதுதான் முதல் திட்டமே!

 

ஹா ஹா ஹா. அதுக்குப் பேரு சுதந்திரமா? சரி, நீங்க அவருக்கு முழு சுதந்திரமும் கொடுத்துருக்கீங்கன்னே வெச்சுக்கோங்க. அதே சுதந்திரத்தை, அவரு உங்களுக்கு கொடுத்திருக்காரா?

 

இதென்ன கேள்வி. இந்த வீட்ல என் ராஜாங்கம்தான். எல்லா முடிவும் நான் எடுக்கிறதுதான். ஓகேவா???

 

ஹா ஹா ஹா! குட் ஜோக். சரி, நான் இல்லைன்னு சொன்னாலும் நீங்க நம்ப மாட்டீங்க. அதுனால, ஒரு பெட் வெச்சுக்கலாமா? நீங்க ஜெயிச்சா, நீங்கச் சொல்றதை நான் கேட்குறேன். நான் ஜெயிச்சா, நான் சொல்றதை நீங்க கேட்கனும்!

 
இப்பொழுது நம்பிக்கையுடன் வந்தது அவள் குரல். ஓகே, என்ன பெட்?

தோக்குறதுக்கு அவ்ளோ ஆர்வமா? சொல்றேன். முக்கிய ஆளே மோகன்தானே? அவருதான் ஃப்ளாட் ஆகி இருக்காரே. அவரு முழு நினைவுக்கு வரட்டும். நாளைக்கு காலைல வெச்சுக்கலாம், அந்த பெட்டை!
 
இப்பொழுது இன்னும் அலட்சியமாக ஒலித்தது அவள் குரல்.
 
ஹா ஹா… ஒரு வேளை இப்பியே நடந்தானாச்சும், அவர் குடிச்சிருக்காருன்னு நீ, எஸ்கேப் ஆகியிருக்கலாம். ஆனா, நீயே உன் சான்சை குறைச்சிக்குற! சரி நாளைக்கு தோக்கத் தயாரா இரு!
 
அடுத்த நாள் காலை!
 
சாப்பிடும் போது, நானும், மோகனும் மட்டும் இருந்தோம்.  நான் மோகனிடம் கேட்டேன்.


 
என்ன மாமா, நம்ம மேட்டர் முழுக்க, அத்தைகிட்ட சொல்லிட்டீங்களா? நாந்தான் வேணாம்னு சொன்னேனே?
 
இல்லையே மதன்! நீ சொல்லி நான் எப்டி கேக்காம இருப்பேன்.
 
அப்ப, ஏன் நேத்து அவிங்க, நான் இங்க இருக்கிறதைப் பத்தி, என் சொத்து விஷயம், எனக்கும் எங்க அப்பாவுக்கும் இருக்கிற பிரச்சினையைப் பத்தில்லாம் திரும்பத் திரும்ப கேட்டாங்க?
 
இது எப்ப நடந்துது?
 
நேத்து நீங்க ட்ரிங்ஸ் சாப்டுட்டு ரூமுக்கு போனதுக்கப்புறம். ஏகப்பட்ட கேள்விகள். அதுவும், நான் இன்னும் எத்தனை நாள் தங்கனும்னுல்லாம் கேட்டாங்க. எனக்கே கடுப்பாயிடுச்சி. அதான், நான் கெஸ்ட் ஹவுசுக்கே போயிடலாம்னு யோசிக்கிறேன்.
 
அய்யய்யோ, மதன். ஏன் இப்டிச் சொல்ற. அவளுக்கு அறிவே கிடையாது. உனக்குதான் தெரியுமே? இதுக்குல்லாம் கோவிச்சுகிட்டு. நான் பாத்துக்குறேன். நீ இங்கியே இரு. ஓகே!
 
சரி! இதுதான் லாஸ்ட் டைம். இதுக்கு மேல இது மாதிரி நடந்தா, நான் கெளம்பிகிட்டே இருப்பேன். என் ஸ்டேட்டஸூக்கு இதுவே ஜாஸ்தி. தவிர, நம்மத் திட்டம் எவ்வளவுக்கெவ்ளோ ரகசியமா இருக்கோ அதுதான் உங்களுக்கு சேஃப். இல்லாட்டி நட்டம் உங்களுக்குத்தான்!
 
விடு மதன், நான் பாத்துக்குறேன்.
 
சாப்பிட்டு விட்டு வெளியே சென்ற பின், சீதா என்னிடம் வந்தாள்.
 
என்ன, என்னமோ, அவரு இருக்கிறப்போ, பெட்டைப் பத்திச் சொல்றேன்னு சொன்ன? பயந்துட்டியா?



ஹா ஹா! நீங்க தைரியமா பேசுறதைப் பாக்க நல்லாதான் இருக்கு. ஆனா, எவ்ளோ நேத்துக்குன்னு பாக்குறேன். வெளிய போயிருக்கிற, உங்க புருஷன் வரட்டும்.
 

ம்ம்ம்..

 

மோகன் வந்த பின், சீதா மீண்டும் என் ரூமுக்கு வந்தாள்.

 

அவர் வந்துட்டாரு. இப்பச் சொல்லு உன் பெட்டை. இப்பியும் ஒண்ணும் கெட்டுப் போகலை. நீ வேணாம்னு சொல்லு, உன்னை மன்னிச்சு விட்டுடறேன்.

 

ஹா ஹா என்று சிரித்த படியே வெளியே வந்தேன். பின்னாடியே அவளும் வந்தாள்.

 

அவள் முன்னாடி, சிரித்த படி, சோஃபாவில் கால் மேல் கால் போட்டு திமிராக உட்கார்ந்தேன். பின் சொன்னேன்.

 

நீ சொன்னியே, இது உன் வீடுன்னு. அப்டின்னா, உன் புருஷன்கிட்ட போய், நான் வீட்டை விட்டு எப்ப வெளிய போகப்போறேன். இன்னும் எத்தனை நாள் இருக்கனும்னு கேட்டுட்டு வா.

 

நல்லா கேட்டுக்கோங்க. என்னை வீட்டை விட்டு வெளிய போகச் சொல்லி கூட கேக்கலை. என்னைப் பத்திய ஒரு விஷயத்தைதான் தெரிஞ்சிட்டு வரச் சொல்றேன். ஒரே கண்டிஷன், நம்ம பெட்டு பத்தி சொல்லக் கூடாது. உங்களுக்கு இன்னொரு இன்ஃபர்மேஷன். உங்க மருமக, ஹரீஸ் இவிங்க ட்ரிப்பு எல்லாமே என் முடிவு. உங்களுதோ, உங்க புருஷனோடதோ கிடையாது. அதையும் கூட உண்மையான்னு கேட்டுக்கோங்க. ஆனா, நான் சொன்னதா சொல்லக் கூடாது.

 

இதான் பெட். இதை ஏத்துக்குற தைரியம் இருக்கா?

 

ஹா! இதெல்லாம் ஒரு பெட்டா? எப்ப போறன்னு கேக்குறதென்ன. நான் போயி, அவரை விட்டே, உன்னை உடனே வெளிய போகச் சொல்ல வைக்கிறேன். பாத்துட்டே இரு என்று அலட்சியமாய், அவள் ரூமுக்குள் சென்றாள்.

 

கொஞ்ச நேரம் கழித்து கோபமாய், மோகன் வெளியே வந்தான். திரும்ப வெளியே சென்று விட்டான். பின் சிறிது நேரம் கழித்து, அமைதியாய், கொஞ்சம் வருத்தத்துடன் சீதா வந்து ஒரு சோஃபாவில் அமர்ந்தாள். அவள் தலை குனிந்திருநாள்.
 

அவளது நம்பிக்கையை சுக்கு நூறாக உடைக்க, வேண்டுமென்றே கேட்டேன்.
 

என்னத்தை, அவரு என்னை வெளியப் போகச் சொல்லுவருன்னு பாத்தா, அவரே வெளிய கெளம்பி போயிட்டாரு? ஓ, ஈவ்னிங் வந்து சொல்லுவாரா? நான் வேணா போயி பாக் பண்ணி வெக்கட்டுமா?

 

அவள் அமைதியாக இருந்தாலும், என் பேச்சு அவளைக் காயப்படுத்துவதை உணர முடிந்தது.

 

சரி, நீங்க தெரிஞ்சிட்டு வரேன்னு போனீங்களே, என்ன தெரிஞ்சுது?

 

--------

என்னமோ, என் வீடு, எல்லா முடிவும் என்னுதுன்னு சொன்னீங்க. இப்ப எதுவும் சொல்ல மாட்டேங்குறீங்க.

 

இப்போது கோபமாக அவள் பேசினாள்.

 

நீ பேசாத. நீ எதையோ சொல்லி அவரை ப்ளாக்மெய்ல் பண்ற. இல்லாட்டி, என் பேச்சுக்கு பதில் பேச்சே கிடையாது. என்ன பண்ண அவரை? உனக்கு என்ன வேணும்?

 

இப்போது எனக்கு கோபம் வந்துது. லூசாடி நீ?

 

டி யா?

 

ஆமாண்டி! உனக்கு என்னடி மரியாதை? தன்மானம் இல்லாதவன்னு நினைச்சேன். அறிவும் இல்லாதவன்னு இப்பதான் புரியுது.

 

ஏய் மரியாதையா பேசு? இல்ல…

 

இல்லாட்டி என்னடி பண்ணுவ? என்னை வீட்டை விட்டு வெளிய அனுப்புவியா? எங்க போயி, உன் புருஷன்கிட்ட சொல்லி செஞ்சு காமி பாக்கலாம்?

 

என்னுடைய பதிலில் இருந்த உண்மையும், வயதில் பல வருடம் சின்னவனான் நான் ‘டி’ என்று அழைப்பதும், என்னை எதிர்த்து எதுவும் செய்ய முடியாத நிலையும் அவளது கண்ணில் கண்ணீரைக் கொண்டு வந்திருந்தது.

 

டக்கென்று ஞாபகம் வந்தவளாக சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள்.

 

என்ன பாக்குற? வேலைக்காரங்க இருக்காங்களான்னா? கவலைப்படாத. உனக்கே சொரணை இல்லைன்னாலும், எனக்குன்னு ஒரு ஸ்டேட்டஸ் இருக்கு. உனக்காக இல்லாட்டியும், எனக்காக, நான் உன்னை அவ்ளோ மரியாதைக் குறைவா மத்தவிங்க முன்னாடி நடத்த மாட்டேன்.

 

அந்த நேரத்தில், இடத்தில் நான் காட்டிய கருணை, அவளை இன்னும் அடித்தது. மெல்லிய விம்மலுடன் கேட்டாள்.

 

ஏன் மதன் இப்டில்லாம் பேசுற? ஏன் இப்டி நடந்துக்குற? நான் உன்னை என்ன பண்ணேன்?

 

அழுகையை நிறுத்துடி. நானா உன்கிட்ட ஏதாவாது சொன்னேனா? நான் உன்னைக் கண்டுக்காமதான் இருந்தேன். நீயா வந்து ஏன் கண்டுக்கலை, என்ன காரணம்னு கேட்ட. நான் உண்மையைச் சொன்னேன். இப்ப என் மேல பழியைப் போடுற?

 

எனது பதிலில் இருந்த உண்மை அவளுக்கும் புரிந்தது. ஆனாலும் கேட்டாள், ஆனா, நீ வந்ததுக்கப்புறம்தானே, என் புருஷன் என் பேச்சைக் கேக்க மாட்டேங்குறாரு?

 

ஹா ஹா! ஏது, நான் வந்த பின்னாடியா? உன் புருஷன் ஆரம்பத்துல இருந்தே உன்னை மதிச்சதில்லை. அது நான் சொன்ன பின்னாடிதான் உனக்கு தெரிய வந்திருக்கு. இல்லாட்டி, இன்னமும் நீ முட்டாளாத்தான் இருந்திருப்பே.

 

நீ பொய் சொல்ற… நான் நம்ப மாட்டேன். ஆவேசமாய் வந்தது அவள் குரல்.

 
அவள் கையை பிடித்து வேகமாய் இழுத்துக் கொண்டு அவள் அறைக்குள் இழுத்து வந்து கதவைச் சாத்தினேன்!