வித்யா
ஷேக் ரூம் கதவை திறந்தாள் அர்ச்சனாவை கொன்றுவிடுவேன் என்று அவள் நெற்றிப்பொட்டில் துப்பாக்கியை வைத்து மிரட்டிக்கொண்டு இருந்தான். அர்ச்சனா இங்கே இருந்து ஓடி விடும் படி எனக்கு கண்களால் சைகை செய்தாள். உண்மையில் அந்த ஒரு நொடி ஓடிவிடலாம் என்று தான் தோன்றியது.
“அவளை கொன்னுடாதே. நான் ஓட மாட்டேன்”
“ஹ்ம்ம் கதவை லாக் பண்ணிட்டு இங்கே வா”
அவன் சொன்னவாறே கதவை லாக் பண்ணிவிட்டு அவன் அருகே வந்தேன்.
“ரெண்டு சேராயும் எடுத்து ஒண்ணா போடு”
என்னையும் அர்ச்சனாவையும் முதுகுப்புறமாக ஒன்று சேர்த்து விட்டு அங்கே இருந்த கயிறை கொண்டு இறுக்கி கட்டினான்.
உடனே வேகமாக தன்னுடைய போனை எடுத்து டயல் செய்தான்.
“டேய் பாடி கார்டு உனக்கு எதுக்கு சம்பளம். உனக்கு எல்லாம் தனி ரூம் கொடுத்து இருக்கவே கூடாது. சீக்கிரம் ரூமுக்கு வா”
இரண்டே நிமிடத்தில் 7 அடி உயரத்தில் மலைமாடு போன்ற ஒருவன் வந்தான்.
“நீங்க தானே பாஸ் பாருக்கு போறேன்னு என்னை என்னோட ரூமுக்கு போக சொன்னீங்க”
“சரி எத்தனை மணிக்கு கார் வரும்”
“6 மணிக்கு”
மணியை பார்த்துவிட்டு “இன்னும் 2 மணி நேரம் இருக்கு, அது வரைக்கும் பாதுகாப்பா வெளியே நில்லு”
“சரி பாஸ்” என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பியவனை “பைலட், கிட்ட ஸ்பெஷல் கார்கோ ஒன்னு இல்லை ரெண்டுனு சொல்லு”
“எஸ் பாஸ்” அவன் போனை எடுத்து டயல் செய்துகொண்டே வெளியே போனான்.
“என்னடி என்னையே ஏமாத்திட்டு போகலாம்னு பார்த்தியா. சங்கர் இவளை விக்கிறப்போவே இவ இந்தியாவை பொறுத்தவரைக்கும் செத்துட்டான்னு தான் சொல்லி வித்தான். பாலன் மேல இவளோட கொலை பழி போட்டதையும் சொன்னான்”
கையில் வைத்து இருந்த கண்ணை டேபிளில் வைத்தான்.
“நேத்து ராத்திரி உன்னை பார்தப்போவே தெரியும், இவளை காப்பாத்த தான் வந்து இருக்கேன்னு. எதுவரைக்கும் போறேன்னு பார்க்க தான் சும்மா உன் கூட சேர்ந்து நடிச்சேன். நான் எல்லாம் ஒரு பாட்டில் ஸ்காட்ச் குடிச்சாலே தெளிவே நிப்பேன் ஒரு கிளாஸ் ஒயின் கொடுத்து என்னை ஏமாத்திட்டு போகலாம்னு பார்த்தியா. எனக்கு எல்லாம் இவ மேல ஒரு இன்டெரெஸ்ட்டும் இல்லை எங்க அப்பன் கிழவன் தான் கேட்டான். இப்போ செலவே பண்ணாம நீயும் வந்து மாட்டிக்கிட்ட. இனி நீங்க ரெண்டு பேருமே எனக்கும் என்னோட அப்பனுக்கும் செக்ஸ் அடிமைங்க தான்”
“கனவுல தாண்டா” அர்ச்சனா துப்பினாள்.
“ஹாஹாஹா உன்னை மாதிரி நெறய பேரு பார்த்து இருக்கிறேண்டி, பாலைவனத்துல ஒரு நாள் காய போட்டா தானா வழிக்கு வருவே. சரி நான் ஒரு மணி நேரமாச்சும் தூங்கணும். பியூட்டி ஸ்லீப். நீங்க கூட தூங்குங்க இல்லைனா எல்லாம் சீக்கிரமா தொங்கிடும்”
அவன் பெட்டில் படுத்தான்.
“அக்கா நீங்க ஏன் ஓடல”
“உன்னை கண்டிப்பா சுட்டு இருப்பான் அர்ச்சனா”
“ஐயோ சுட்டு இருந்தா என்ன. ஓடி போய் போலீஸ் கூட்டி வந்து இருந்தா என்னோட டெட் பாடி வச்சி கூட பாலன் மாமாவை காப்பாத்தி இருக்கலாம்.”
“நோ அர்ச்சனா, உன்னை பழி கொடுத்து ஒன்னும் அவரை மீட்க வேண்டாம்”.
“ஏய் சத்தம் போடாம தூங்குகடி” ஷேக் கத்தினான். நான் இருவரும் பேசுவதை நிறுத்த அறையே நிசப்தம் ஆனது.
“டப் டப் டப்”
கதவு தட்டப்பட்ட போது தான் அனைவருமே விழித்தோம். நானும் அர்ச்சனாவும் கூட கண்ணயர்ந்து விட்டோம்.
ஷேக் எழுந்தவுடன் மணியை பார்த்தான். மணி 6 ஆகிடுச்சு ஏர்போர்ட் போக கார் வந்துடுச்சு. கடைசியா ஒரு தடவை ஊரை பாத்துகிட்டு ஊரோட காற்றை சுவாசித்து கொள்ளுங்க. இனிமேல் முழிக்கிறப்போ எங்க ஊருல தான்” என்று ட்ராயரில் எதையோ தேடினான்.
“டப் டப் டப்”
“அட இவன் வேற அவசரத்துக்கு பொறந்தவன். மயக்க மருந்தை எடுக்கறதுக்குள்ளே தட்டிகிட்டி இருக்கான்”
“டப் டப் டப்”
“ஒத்த இன்னைக்கு நீ செத்தடா” ஷேக் கடுப்பாகி மயக்க மருந்து தேடுவதை நிறுத்திவிட்டு வேகமாக போய் கதவை திறக்க “டமால்” என்ற சத்தம் கேட்க நானும் அர்ச்சனாவும் அந்த பக்கம் திரும்பினோம் .
“பொத்” என்று சத்தத்துடன் ஷேக் பறந்து வந்து கீழே விழ அங்கே “ஹாய் லேடிஸ்” என்று வெரோனிகா நின்று கொண்டு இருந்தாள்.
“வெளியே குண்டன் ஒருத்தன் இருந்தானே வெரோனிகா”
“இதோ” அவனையும் இழுத்து வந்து எங்கள் இருவரின் கட்டையும் அவிழ்த்து விட்டாள்.
“நல்ல வேலை ரூம் நம்பர் சொன்னே வித்யா. இல்லைனா இவளோ ஈஸியா இருந்து இருக்காது”
“வெரோனிகா வா கிளம்பலாம்” நான் அங்கே இருந்த ஷேக்கின் துப்பாக்கியை எடுத்து வைத்து கொண்டே கூப்பிட்டேன்.
“பாலனோட ஜட்ஜ்மென்ட் 11.30 மணிக்குனு நினைக்கிறன். அதனாலே நீங்க ரெண்டு பேரும் உடனே கிளம்புங்க. நான் இவனுங்க ரெண்டு பேரையும் ப்ரொபேரா கம்பி எண்ண வச்சிட்டு வரேன்” அவளுடைய கார் சாவியை கொடுத்தாள்.
“தேங்க்ஸ் வெரோனிகா”
“இங்கேயே நிக்காதீங்க, கிளம்புங்க இன்னும் 5.30 மணி நேரம் தான் இருக்கு”
கிளம்பிய போது “அர்ச்சனா, இவன் கிட்ட இருந்து சங்கருக்கு எந்த மெஸ்ஸஜும் போகல, நீ வரது அவனுக்கு பெரிய ஷாக்கிங் ஆக இருக்க போகுது. எனக்கு அதை வீடியோ எடுத்து வை”
“ஸ்யூர்” அர்ச்சனா சிரித்து கொண்டே சொல்ல இருவரும் வெரோனிகாவின் காரை எடுத்து கொண்டு பெங்களூரை நோக்கி விரைந்தோம்.
பாலன்
கோர்ட்டில் தீர்ப்புக்காக போலீஸ் ஜீப்பில் வந்து இறக்கிவிடப்பட்டேன். என்னுடைய லாயர், வித்யா என்று யாரையுமே காணவில்லை.
தூரத்தில் இருந்து அதை பார்த்துக்கொண்டு இருந்த சங்கர் என்னருகே வந்தான்,
“என்னையே ஜெயில்ல போடா பார்த்தல்ல, எப்படி உனக்கே ஆப்பு வச்சேனா. மக்கள் எல்லாம் உனக்கு தூக்கு தண்டனை கொடுக்கனும்னு போராடிட்டு இருக்காங்க, அதனாலே ஆயுள் தண்டனை கிடைச்சா கூட உனக்கு கம்மி தான்”
நான் ஒன்றும் பேசவில்லை.
“எங்கே பொண்டாட்டி தான் ஓடுவான்னு நினைச்சேன். லாயர் கூட ஓடிட்டானா. உன்னோட பத்தினி என்னோட காலை பிடிச்சி கெஞ்சின உன்னை காப்பாத்த சொல்லி. பூளை பிடிச்சி கெஞ்ச சொன்னேன் அதையும் செஞ்சா.”
“உன்னை கூட பிறந்த தம்பி மாதிரி நெனச்சேன் டா. எனக்கு நல்ல பாடம் காத்துக்கொடுத்தட்ட“
“அண்ணனாவது தம்பியாவது, பணம் தாண்டா முக்கியம். என்ன வித்யாவை வச்சி நிறைய சம்பாரிச்சேன். அவ இல்லாட்டி என்ன ஒரு நித்யாவோ இல்லை நிவேதாவோ இல்லாமலா இருப்பாளுங்க”
அப்போது இன்ஸ்பெக்டர் என்னை உள்ளே கூட்டி போக குற்றவாளி கூண்டில் ஏற்ற பட்டேன். நீதிபதி கடைசி கட்டமாக சங்கரை கேட்க அவன் தன்னுடைய மனைவியை கொன்ற என்னை தூக்கில் போட வேண்டும் என்று கண்ணீர் மல்க கேட்டதில் அங்கே உட்கார்ந்து இருந்த பாதி பேர் அழுதுகொண்டு இருந்தனர்.
“நீங்க ஏதாச்சும் கடைசியா சொல்ல விரும்புறீங்களா” நீதிபதி என்னை பார்த்து கேட்டார்.
“ஐயா, உண்மையிலே நான் எந்த தப்பும் பண்ணலைனாலும் எவிடென்ஸ் எல்லாமே எனக்கு எதிரா தான் இருக்குன்னு தெரியும். ஊரே நான் கொலைகாரன்னு சொன்னாலும் என்னோட மனைவி என்னை நிரபராதின்னு நம்புறா, எனக்கு அந்த ஒண்ணே போதும். நீங்க எந்த தண்டனை கொடுத்தாலும் மனப்பூர்வமா ஏத்துக்க தயார்”
ஜட்ஜ் நான் சொன்னதை எல்லாம் கேட்டுவிட்டு பக்கத்தில் இருந்த புத்தகத்தை பார்த்துக்கொண்டு இருந்த போது கூட்டத்தில் சலசலப்பு கேட்க வித்யா உள்ளே நுழைந்தாள்.
“ஜட்ஜ் ஐயா, என்னை மன்னிக்கணும்” என்று முன்னே வந்த அவளை போலீஸ் அவளை நிறுத்தியது.
“தீர்ப்பு எழுதிட்டு இருக்கேன் மா, எதுவா இருந்தாலும் மேல்கோர்ட்டில் அப்பீல் பண்ணுங்க”
“என்னை கொன்னதுக்கா, தீர்ப்பு எழுதுறீங்க.” போட்டு இருந்த புர்காவை கழட்டி விட்டு முன்னாடி நின்றாள் அர்ச்சனா.
“அர்ச்சனா” என்று அவளின் அம்மா ஓடி வந்தாள். ஆஆஆ என்று அனைவருமே ஆச்சர்யத்தில் வாயை பிளந்தனர்.
“ஐயா, என்னோட புருஷன் இல்லை இந்த சங்கர் இவரோட கம்பெனில இருந்து பணத்தை ஏமாத்தியது அவனுக்கு தெரிஞ்சி போய் இவனும் இவங்க அம்மாவும் சேர்ந்து என்னை கடத்தி இவளோ நாளா அடைச்சு வச்சி நேத்து ஒரு துபாய் ஷேக் கிட்ட வித்துட்டு, பாலன் என்னை கடத்தி கொன்னதாக மாட்டிவிட்டாங்க” அர்ச்சனா நடந்தவற்றை சொன்னாள்.
“ஆமாம் அய்யா, இவளை வாங்குன ஷேக் கூட இப்போ சென்னை போலீஸ் அர்ரெஸ்ட் பண்ணிட்டாங்க”
அவர் கோர்ட்டை ஒரு மணி நேரம் ஒத்தி வைத்தார், சங்கர் அவனின் அம்மா இருவரும் வெளியே விடப்படாமல் போலீஸ் ரூமில் அடைத்தனர். பக்கத்தில் இருந்த ரூமில் என்னை அடைக்க உள்ளே அர்ச்சனாவும் வித்யாவும் வந்தனர்.
“ஓஹ் மை காட்” மூவருமே ஒருவரை ஒருவர் மாற்றி கட்டிப்பிடித்து கொண்டோம்.
“அர்ச்சனா புர்காவை கழட்டின உடனே அவன் மூஞ்சி மாறினதை பார்த்தியா” என்றேன்.
“ஐயோ, வெரோனிகா வீடியோ எடுக்க சொன்னா மறந்துட்டேன்” அர்ச்சனா தலையில் கைவைத்தாள்.
“வெரோனிகாவை எப்படி உனக்கு தெரியும் அர்ச்சனா”
“அவ வந்து காப்பதுலேன்னா என்னோட சேர்ந்து வித்யா அக்காவும் அடிமையா ஆகி இருப்பா” சொல்லிக்கொண்டே வித்யாவிடம் போனை வாங்கி டயல் செய்து லவ்ட் ஸ்பீக்கரில் போட்டாள்.
“ஹெலோ வெரோனிகா. வீடியோ எடுக்க மறந்துட்டேன்”
“பரவாயில்ல அர்ச்சனா. எல்லா டிவி சேனல்லையும் இப்போ அது தான் மாறி மாறி ஓடிட்டு இருக்கு”
“தேங்க்ஸ் வெரோனிகா. நீங்க தான் கடைசில ஹெல்ப் பண்ணீங்கன்னு வித்யா சொன்னா”
“டோன்ட் மென்ஷன் இட் பாலன். நீங்க என் மேல இருக்க நம்பிக்கைல தானே வித்யாவை என்னை வந்து பார்க்க சொன்னீங்க. சரி எனக்கு ரெண்டு நாளா ட்ராவல் பண்ணத்திலே ரொம்ப டயர்ட் அதனாலே நான் இங்கேயே ரூம் எடுத்திட்டேன். நல்ல ஒரு தூக்கத்தை போடணும். பை பை நான் நேரில் வந்தா மீட் பண்ணுறேன்”
ஒரு மணி நேரத்தில் மீண்டும் கோர்ட் துவங்க சங்கர் மற்றும் அவனின் அம்மா இருவருக்கும் கேஸை திசைதிருப்ப முயன்றதற்கு 5 வருட கடுங்காவல் தண்டனை விதித்தார். மேலும் என்னிடம் பணமோசடி செய்த வழக்கு, அர்ச்சனாவை கடத்திய இரு வழக்கிலும் இருவரும் விசாரிக்க பட்டு தனிதனி தண்டனை வழங்க வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தார். மேலும் மெத்தன போக்கில் விசாரணை செய்த இன்ஸ்பெக்டர் ஏதோ ஒரு சடலத்தை அர்ச்சனா என்று செர்டிபிகேட் கொடுத்த அரசாங்க டாக்டர் மீதி விசாரணை நடத்த வேண்டும் என்றும் கடைசியாக ஒரு தப்பும் செய்யாத என்னை விடுதலை செய்தார்.
“வித்யா ஓடி வந்து என்னை கட்டி அனைத்து கொண்டாள்”
“சாரி நான் பாட்டுக்கு ஒழுங்கா உங்க கூட இருந்து இருந்தா உங்களுக்கு இந்த நிலைமையே வந்து இருக்காது”
“நானும் சாரி சொல்லிக்கிறேன் வித்யா. உன்னை கண்டுக்காம விட்டதால் தானே அப்படி பண்ணின”
சங்கருக்கு போலீசார் விலங்கு மாட்டி கொண்டு இருந்தனர்.
“காலையிலே கூட அவன் வித்யா போன என்ன அடுத்து ஒரு நித்யாவோ இல்லை நிவேதாவோ இருக்க மாட்டாளா அப்படின்னு திமிரா பேசிட்டு இருந்தான். இப்போ பாரு ஆயுசு முழுக்க கம்பி தான்”
வித்யாவின் முகமே இறுக்கமானது.
“என்னாச்சு வித்யா”
“ஹேய் பாலன்” என்று தோளை தட்டினான் சர்மா.
“போலீஸ்கிட்ட உன்னை பார்க்க எவளோ தடவை ரிக்வஸ்ட் பண்ணினேன் பாலா. வைப் அப்புறம் லாயர் மட்டும் தான் அல்லோவ் பண்ணுவேன்னு விடவே இல்லை”
“ஒரு நிமிசம்டா” என்று சொல்லிவிட்டு வித்யா பின்னாடி சென்றேன். வேக வேகமாக சங்கரை நோக்கி சென்ற அவள் “உனக்கு நித்யாவும் கிடையாது, நிவேதாவும் கிடையாதுடா பாஸ்டர்ட்” என்று சொல்லிவிட்டு அவன் காலிடுக்கில் ஒரு உதை விட்டு தன்னுடைய இடுப்பில் சொருகி வைத்து இருந்த பிஸ்டலை எடுத்து அவன் நெற்றி பொட்டில் வைத்தாள்.
“வித்யா ஸ்டாப், நோ” நான் கத்திகொண்டே ஓடினேன்.
“டுமீல்” என்ற சத்தம் எங்கும் பரவியது.
சங்கர் சுருண்டு விழுந்தான்.
அந்த இடம் முழுக்க ரத்தம் சிந்தி கிடக்க சங்கர் இறந்து கிடந்தான். என் மனைவி வித்யா துப்பாக்கியை கீழே போட்டு அங்கேயே நின்று அழுது கொண்டு இருந்தாள்.
“ஏன் வித்யா இப்படி பண்ணினே”
“....” ஒன்றும் பேசாமல் கதறி அழுதாள்.
“எல்லாமே முடிஞ்சி அவனுக்கு தண்டனை கிடைக்க போற நேரத்திலே ஏன் இப்படி பண்ணினே”
“இவன் கிட்ட வேற எந்த நித்யாவும் நிவேதாவும் சிக்கி சின்ன பின்னம் ஆகாம இருக்க.” சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும் போதே அவளை இறுக்கி பிடித்து கட்டிப்பிடித்து கொண்டேன்.
போலீஸ் அதற்குள் அங்கே வந்து அவளை சுற்றி நின்றது.
“ஐ அம் சாரி பாலன். ஒரு நிமிஷம் நான் வழிதடுமாறியதை யூஸ் பண்ணி என்னோட வாழ்க்கை மட்டும் இல்லாம, உங்களோடது அப்புறம் அர்ச்சனாவோட வாழ்க்கை எல்லாம் வீணடிச்சே இவன் இதுக்கு முன்னாடி நிறைய பேருக்கு இந்த மாதிரி பண்ணி இருக்கான். தண்டனை அனுபவிச்சு வந்த உடனே மறுபடியும் இதே தான் செய்வான் அதனாலே தான் இவனை என் கையால கொன்னேன். பாலன் உங்க கூட வாழுற தகுதி எனக்கு இல்லை, உங்களுக்குனு ஒரு வாரிசை கூட கொடுக்க முடியாத பாவி நான். நீங்க அர்ச்சனாவை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு சந்தோசமா வாழுங்க” அவள் அழுதுகொண்டே சொல்ல போலீஸ் அவளை அழைத்து சென்றனர்.
“நோ வித்யா, திஸ் இஸ் நாட் ரைட்” எனக்கு அழுகையாக வந்தது.
அர்ச்சனாவை அவளின் அம்மா ஊருக்கு அழைத்து செல்ல விடுதலை செய்யப்பட்டும் கூட இவளோ நாளாக ஜெயிலில் தனிமையில் நான் கொலை குற்றவாளி ஆக இருந்தபோது கூட இல்லாத ஒரு விதபயம் என்னை தொற்றி கொண்டது. எப்படி புரண்டு படுத்தும் தூக்கம் வரவில்லை. அடுத்த நாள் காலையிலே லாயரை பார்க்க சென்றேன்.
“சொல்லுங்க Mr. பாலன்”
“வித்யாவை காப்பாத்த ஏதாச்சும் வழி இருக்கா”
“சங்கர் கெட்டவனா இருந்தாலும் சட்டத்தை கையில எடுத்துக்கிட்டது தப்பு தான். அது இல்லாம கோர்ட்லயே, நிறைய சாட்சி இருக்கு பாலன்”
“ஓஹ் அவளை காப்பாத்த வேற வழியில்லையா”
“ஒரு வழி இருக்கு.. ஆனால்”
“ஆனால் என்ன”
“அவங்களுக்கு கொஞ்சம் மனநலம் சரியில்ல, டாக்டர் கிட்ட ட்ரீட் மென்ட்எடுத்துட்டு இருக்காங்க அப்படின்னு ப்ரூ பண்ணினா...”
“வாட், வித்யாவை பைத்தியம்னு சொல்ல சொல்லுறீங்களா”
“நீங்க தானே வேற வழி ஏதாச்சும் இருக்கான்னு கேட்டீங்க. இதை விட்டா வேறவழியில்லை பாலன்”
“தேங்க்ஸ்”
அங்கிருந்து கிளம்பி மீண்டும் வீட்டிற்கு வந்தேன், சர்மாவிற்கு போன் செய்தேன்.
“சொல்லுடா பாலன்”
“உன்கிட்ட கொஞ்ச நேர்ல பேசணும் எப்போ பிரீ”
“இன்னைக்கு முழுக்க பிசி தாண்டா. என்ன விஷயம்? எனிதிங் அர்ஜென்ட்”
“ரொம்ப அவசரம் ஒன்னும் இல்லை நேர்ல பேசணும்”
“அப்படின்னா நாளைக்கு காலையிலே உன்னோட வீட்டு பக்கம் வர வேலை இருக்கு அதை முடிச்சிட்டு நானே உன் வீட்டுக்கு வரேண்டா. உனக்கு ஓகே தானே”
“ஓகே தான்”
அடுத்து என்ன செய்வேதென்று தெரியாமல் க்ளாசில் விஸ்கியை ஊத்தி விட்டு டீவியை ஆன் செய்தேன். அதில் சங்கரின் போட்டோவை போட்டு அவன் எப்படி எல்லாம் அவளை மிரட்டி, ஏமாற்றி பணம் சம்பாதித்தான் என்று சொல்லிக்கொண்டு இருந்தாள். அவள் முகம் தெரியாதவண்ணம் ப்ளர் செய்யப்பட்டு இருந்தது.
அப்போது எனது வீட்டின் காலிங் பெல் அடித்தது. நான் எழுந்து கதவை திறந்தேன், வெளியே அர்ச்சனா ஒரு வெள்ளை நிற முழு நீள கவனில் இருந்தாள்.
“உள்ளே வா அர்ச்சனா, தனியாவே வந்தே”
“ஆமா மாமா, உங்களை பார்த்துட்டு போலாம்னு தான் வந்தேன்”
“என்ன விஷயம்”
“அன்னைக்கு ராத்திரி சொன்னேன்ல சங்கருக்கு தண்டனை வாங்கி கொடுத்த உடனே என்னை முழுசா எடுத்துக்கோங்க அப்படின்னு. இப்போ என்னை முழுசா எடுத்துக்க கொடுக்க தான் வந்தேன் மாமா” சொல்லிவிட்டு அவள் ட்ரெஸ்ஸின் ஸ்ட்ராப்பை இறக்கி விட அது அப்படியே கீழே விழுந்து நிர்வாணமாக நின்றாள்.
“அர்ச்சனா என்ன இது” எனக்கு அதிர்ச்சியாக நின்றேன்.
“என்னை உங்க இஷ்டத்துக்கு எடுத்துக்கோங்க மாமா”
“நோ அர்ச்சனா”
“ஏன் மாமா என்னை புடிக்கலயா” கண்களில் ஒரு துளி தண்ணீர் வழிந்தது.
“உன்னை பிடிக்காம வேணாம்னு சொல்லல. உன்னை நிர்வாணமா பார்க்கணும்னு நான் எவளோ நாளா ஏங்கி இருக்கேன் தெரியுமா. அதுக்குன்னு காமெரா எல்லாம் கூட வச்சி இருக்கேன். நான் நீ நிர்வாணமா இருக்கப்போ எப்படி எல்லாம் இருப்பேன்னு நினைச்சி இருந்தேனோ அதை எல்லாம் விட ரொம்ப அழகா இருக்க.”
“..” இதழின் ஓரம் ஒரு மெல்லிய புன்னகை எட்டி பார்த்தது.
“உனக்கு தெரிஞ்சோ தெரியாமலோ என்னை மாமா மாமான்னு கூப்பிட்டே. அதனாலே வித்யாவுக்கு ஒரு தங்கச்சி இருந்தா என்ன செய்வேனோ அதை தான் நானும் செய்ய போறேன். உனக்கு ஒரு நல்ல மாப்பிளையை பார்த்து கல்யாணம் பண்ணி வைக்க போறேன். ஏற்கனவே வேலை வேலைன்னு சுத்தி 10 வருஷம் வித்யாவோட வாழ்க்கையை வீணாக்கிட்டேன், இனி அவளை தான் பார்த்துக்கணும்”
“எனக்கு புரியுது மாமா, உண்மையிலே அக்கா அந்த விசயத்துல லக்கி.”
என்னை ஓடிவந்து கட்டிக்கொண்டாள்.
“அர்ச்சனா, அர்ச்சனா”
“என்ன மாமா”
“ட்ரெஸ்ஸை போட்டுக்கோயேன், என்னால கொஞ்ச நேரம் தான் கண்ட்ரோல் பண்ண முடியும்”
சிரித்து கொண்டே ட்ரெஸ்ஸை மாட்டிவிட்டு “மாமா எனக்கு ஒரு ரிக்வஸ்ட்” என்றாள்.
“என்ன”
“மாப்பிள்ளை உங்கள மாதிரி காரெக்டரோ பாருங்க” சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள்.
“சரி மாமா என்ன சாப்பிடுறீங்க”
“அர்ச்சனாவோட பாமேஸ் வெஜிடபிள் புலாவ்”
“ஹாஹாஹா”
அடுத்த நாள் சர்மா என்னை பார்க்க வந்தான் சர்மாவிடம் லாயர் வித்யாவை கேசில் இருந்து விடுவிக்க சொன்னதை பற்றி அவனிடம் சொன்னேன்.
“எக்கசெல்லேன்ட் ஐடியா. சங்கர் கொடுத்த மெண்டல் டார்ச்சாறில் வித்யா ஏற்கனவே PTSDகு என்கிட்டே ட்ரீட்மெண்ட் இருக்கான்னு நான் எல்லாமே ரெடி பண்ணி தரேன்”
“அப்படினா”
“போஸ்ட் ட்ராமாட்டிக் ஸ்ட்ரெஸ் டிஸார்டர். ரொம்ப அதிகமா ஸ்ட்ரெஸ் இருந்தா வர ஒரு மனநோய்.”
“ஹ்ம்ம் உனக்கு ஒர்க் ஆகும்னு தோணுனா சரி”
“கண்டிப்பா ஒர்க் ஆகும். உன்னை ரிலீஸ் பண்ண தான் என்னாலே ஒரு ஹெல்ப்பும் பண்ண முடியல இதுக்காச்சும் ஹெல்ப் பண்ணுறேண்டா”
சர்மா கொடுத்த ரிப்போர்ட் வைத்து வித்யாவை விடுதலை செய்ய அப்பில் செய்த பொழுது அதை செய்தியில் பார்த்த சங்கரால் பாதிக்கபட்ட பெண்கள் சிலரும் நீதிபதியிடம் தனிப்பட்ட வாக்குமூலம் கொடுத்தனர்.
மூன்று மாதம் கழித்து.
நான் கைதான போது என்னுடைய பெயர் மட்டும் இல்லாமல் என்னுடைய கார்மெண்ட் பாக்ட்டரி பெயரையும் போட்டு மீடியா நாறடித்தது. நான் எந்த தப்பும் செய்யவில்லை என்றவுடன் அதுவே எனது கம்பெனிக்கு நல்ல பாசிட்டிவ் பப்லிசிட்டி ஆக அமைய என்னுடைய பிசினெஸ் நன்றாக டெவெலப் ஆனது.
நாங்கள் செய்த மனுவை விசாரித்த நீதிபதி வித்யாவை எந்த தண்டையுமின்றி ஜெயிலில் இருந்து விடுதலை செய்தார்.
நான் ஏற்கனவே பார்த்து வைத்து இருந்த மாப்பிள்ளையும் அமெரிக்காவில் இருந்து அந்த நேரத்தில் சரியாக வர அர்ச்சனாவுக்கும் அவனுக்கும் இனிதே இன்று கல்யாணம் முடிந்தது. இந்த முறை அர்ச்சனா மீது எந்த காமமும் இல்லை, மாமா ஸ்தானத்தில் நானே முன் நின்று நடத்தி முடித்தேன்.
கல்யாணம் முடிந்து வீடு திரும்பும் வேலையில் வித்யா பேச்சை ஆரம்பித்தாள்.
“என்னங்க, எனக்கு ஒரு குழந்தை வேணும்”
“தத்து எடுத்துக்கலாம் வித்யா”
“இல்லை எனக்கு குட்டி பாலன் தான் வேணும்”
“நாம தான் டெஸ்ட் ட்யூப் எல்லாமே ட்ரை பண்ணி பார்த்துட்டோமே”
“ஐயோ அது இல்லை, என்னாலே தானே கருத்தரிக்க முடியாது. நீங்க வேற யாரு மூலமாச்சும் உங்க குழந்தையை பெத்து தரலாமே”
“என்ன சொல்லுற” அதிர்ச்சியாக கேட்டேன்.
“ஆமா நீங்க வேற ஒருத்திய கர்ப்பம் ஆக்கி அந்த குழந்தையை நான் கொஞ்சனும்”
“வித்யா..”
“நான் முடிவு பண்ணிட்டேன் பாலன். என்னை கன்வின்ஸ் பண்ண ட்ரை பண்ணாதீங்க” என்னை இடைமறித்தாள்.
“இது விளையாட்டு விஷயமில்லை வித்யா. என்னோட ஸ்பெர்ம் வச்சே எவளோ ப்ரோப்லேம் ஆச்சு பார்த்தியா”
“தெரியும் பாலன், என்கிட்ட நம்பிக்கையான ஆளு இருக்கு”
“யாரு”
“என்னோட கிளோஸ் பிராண்ட் சுஜி”
“அவளா”
“ஆமாம் இங்கே தான் இருக்கா, ரெண்டு மூணு தடவை ஜெய்யில என்னை பார்க்க வந்தப்போ நான் அவ கிட்ட இதை பத்தி பேசிட்டேன்.”
“எப்படி இதுக்கு எல்லாம் ஒத்துக்கிட்டா”
“அவளோட நீண்ட நாள் ஆசை ஒன்னு நிறைவேறும்னு சொன்னேன், உடனே ஒத்துக்கிட்டா” சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள்.
“அப்படி என்னடி ஆசை”
“வீட்டுக்கு வாங்க”
வீட்டில் ஏற்கனேவ சுஜி பெட்ரூமில் இருந்தாள். “போங்க” என்று என்னை தள்ளிவிட்டாள். சுஜி என்னை பிடித்து உதட்டை கவ்வ வித்யா கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்து உடைகளை கழட்டி நிர்வாணம் ஆக, சுஜியும் கழட்டி நிர்வாணம் ஆனாள்.
இருவரும் சேர்ந்து என்னையும் நிர்வாணம் ஆக்கி விட்டு என்னுடைய விரைத்த தடியை பார்த்து வியந்து நின்றனர்
“வித்யா, இதுதான் உண்மையிலே நான் பார்த்ததில் ரொம்ப பெருசுடி எனக்கு இது இப்போவே வேணும்” என்று சுஜி என்னை பிடித்து தள்ள “பொண்டாட்டி எனக்கு தாண்டி பார்ஸ்ட்” என்று என் மீது சிரித்துக்கொண்டே பாய நான் நிலை தடுமாறி பெட்டில் விழுந்தேன்.
[சுபம்]
ஷேக் ரூம் கதவை திறந்தாள் அர்ச்சனாவை கொன்றுவிடுவேன் என்று அவள் நெற்றிப்பொட்டில் துப்பாக்கியை வைத்து மிரட்டிக்கொண்டு இருந்தான். அர்ச்சனா இங்கே இருந்து ஓடி விடும் படி எனக்கு கண்களால் சைகை செய்தாள். உண்மையில் அந்த ஒரு நொடி ஓடிவிடலாம் என்று தான் தோன்றியது.
“அவளை கொன்னுடாதே. நான் ஓட மாட்டேன்”
“ஹ்ம்ம் கதவை லாக் பண்ணிட்டு இங்கே வா”
அவன் சொன்னவாறே கதவை லாக் பண்ணிவிட்டு அவன் அருகே வந்தேன்.
“ரெண்டு சேராயும் எடுத்து ஒண்ணா போடு”
என்னையும் அர்ச்சனாவையும் முதுகுப்புறமாக ஒன்று சேர்த்து விட்டு அங்கே இருந்த கயிறை கொண்டு இறுக்கி கட்டினான்.
உடனே வேகமாக தன்னுடைய போனை எடுத்து டயல் செய்தான்.
“டேய் பாடி கார்டு உனக்கு எதுக்கு சம்பளம். உனக்கு எல்லாம் தனி ரூம் கொடுத்து இருக்கவே கூடாது. சீக்கிரம் ரூமுக்கு வா”
இரண்டே நிமிடத்தில் 7 அடி உயரத்தில் மலைமாடு போன்ற ஒருவன் வந்தான்.
“நீங்க தானே பாஸ் பாருக்கு போறேன்னு என்னை என்னோட ரூமுக்கு போக சொன்னீங்க”
“சரி எத்தனை மணிக்கு கார் வரும்”
“6 மணிக்கு”
மணியை பார்த்துவிட்டு “இன்னும் 2 மணி நேரம் இருக்கு, அது வரைக்கும் பாதுகாப்பா வெளியே நில்லு”
“சரி பாஸ்” என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பியவனை “பைலட், கிட்ட ஸ்பெஷல் கார்கோ ஒன்னு இல்லை ரெண்டுனு சொல்லு”
“எஸ் பாஸ்” அவன் போனை எடுத்து டயல் செய்துகொண்டே வெளியே போனான்.
“என்னடி என்னையே ஏமாத்திட்டு போகலாம்னு பார்த்தியா. சங்கர் இவளை விக்கிறப்போவே இவ இந்தியாவை பொறுத்தவரைக்கும் செத்துட்டான்னு தான் சொல்லி வித்தான். பாலன் மேல இவளோட கொலை பழி போட்டதையும் சொன்னான்”
கையில் வைத்து இருந்த கண்ணை டேபிளில் வைத்தான்.
“நேத்து ராத்திரி உன்னை பார்தப்போவே தெரியும், இவளை காப்பாத்த தான் வந்து இருக்கேன்னு. எதுவரைக்கும் போறேன்னு பார்க்க தான் சும்மா உன் கூட சேர்ந்து நடிச்சேன். நான் எல்லாம் ஒரு பாட்டில் ஸ்காட்ச் குடிச்சாலே தெளிவே நிப்பேன் ஒரு கிளாஸ் ஒயின் கொடுத்து என்னை ஏமாத்திட்டு போகலாம்னு பார்த்தியா. எனக்கு எல்லாம் இவ மேல ஒரு இன்டெரெஸ்ட்டும் இல்லை எங்க அப்பன் கிழவன் தான் கேட்டான். இப்போ செலவே பண்ணாம நீயும் வந்து மாட்டிக்கிட்ட. இனி நீங்க ரெண்டு பேருமே எனக்கும் என்னோட அப்பனுக்கும் செக்ஸ் அடிமைங்க தான்”
“கனவுல தாண்டா” அர்ச்சனா துப்பினாள்.
“ஹாஹாஹா உன்னை மாதிரி நெறய பேரு பார்த்து இருக்கிறேண்டி, பாலைவனத்துல ஒரு நாள் காய போட்டா தானா வழிக்கு வருவே. சரி நான் ஒரு மணி நேரமாச்சும் தூங்கணும். பியூட்டி ஸ்லீப். நீங்க கூட தூங்குங்க இல்லைனா எல்லாம் சீக்கிரமா தொங்கிடும்”
அவன் பெட்டில் படுத்தான்.
“அக்கா நீங்க ஏன் ஓடல”
“உன்னை கண்டிப்பா சுட்டு இருப்பான் அர்ச்சனா”
“ஐயோ சுட்டு இருந்தா என்ன. ஓடி போய் போலீஸ் கூட்டி வந்து இருந்தா என்னோட டெட் பாடி வச்சி கூட பாலன் மாமாவை காப்பாத்தி இருக்கலாம்.”
“நோ அர்ச்சனா, உன்னை பழி கொடுத்து ஒன்னும் அவரை மீட்க வேண்டாம்”.
“ஏய் சத்தம் போடாம தூங்குகடி” ஷேக் கத்தினான். நான் இருவரும் பேசுவதை நிறுத்த அறையே நிசப்தம் ஆனது.
“டப் டப் டப்”
கதவு தட்டப்பட்ட போது தான் அனைவருமே விழித்தோம். நானும் அர்ச்சனாவும் கூட கண்ணயர்ந்து விட்டோம்.
ஷேக் எழுந்தவுடன் மணியை பார்த்தான். மணி 6 ஆகிடுச்சு ஏர்போர்ட் போக கார் வந்துடுச்சு. கடைசியா ஒரு தடவை ஊரை பாத்துகிட்டு ஊரோட காற்றை சுவாசித்து கொள்ளுங்க. இனிமேல் முழிக்கிறப்போ எங்க ஊருல தான்” என்று ட்ராயரில் எதையோ தேடினான்.
“டப் டப் டப்”
“அட இவன் வேற அவசரத்துக்கு பொறந்தவன். மயக்க மருந்தை எடுக்கறதுக்குள்ளே தட்டிகிட்டி இருக்கான்”
“டப் டப் டப்”
“ஒத்த இன்னைக்கு நீ செத்தடா” ஷேக் கடுப்பாகி மயக்க மருந்து தேடுவதை நிறுத்திவிட்டு வேகமாக போய் கதவை திறக்க “டமால்” என்ற சத்தம் கேட்க நானும் அர்ச்சனாவும் அந்த பக்கம் திரும்பினோம் .
“பொத்” என்று சத்தத்துடன் ஷேக் பறந்து வந்து கீழே விழ அங்கே “ஹாய் லேடிஸ்” என்று வெரோனிகா நின்று கொண்டு இருந்தாள்.
“வெளியே குண்டன் ஒருத்தன் இருந்தானே வெரோனிகா”
“இதோ” அவனையும் இழுத்து வந்து எங்கள் இருவரின் கட்டையும் அவிழ்த்து விட்டாள்.
“நல்ல வேலை ரூம் நம்பர் சொன்னே வித்யா. இல்லைனா இவளோ ஈஸியா இருந்து இருக்காது”
“வெரோனிகா வா கிளம்பலாம்” நான் அங்கே இருந்த ஷேக்கின் துப்பாக்கியை எடுத்து வைத்து கொண்டே கூப்பிட்டேன்.
“பாலனோட ஜட்ஜ்மென்ட் 11.30 மணிக்குனு நினைக்கிறன். அதனாலே நீங்க ரெண்டு பேரும் உடனே கிளம்புங்க. நான் இவனுங்க ரெண்டு பேரையும் ப்ரொபேரா கம்பி எண்ண வச்சிட்டு வரேன்” அவளுடைய கார் சாவியை கொடுத்தாள்.
“தேங்க்ஸ் வெரோனிகா”
“இங்கேயே நிக்காதீங்க, கிளம்புங்க இன்னும் 5.30 மணி நேரம் தான் இருக்கு”
கிளம்பிய போது “அர்ச்சனா, இவன் கிட்ட இருந்து சங்கருக்கு எந்த மெஸ்ஸஜும் போகல, நீ வரது அவனுக்கு பெரிய ஷாக்கிங் ஆக இருக்க போகுது. எனக்கு அதை வீடியோ எடுத்து வை”
“ஸ்யூர்” அர்ச்சனா சிரித்து கொண்டே சொல்ல இருவரும் வெரோனிகாவின் காரை எடுத்து கொண்டு பெங்களூரை நோக்கி விரைந்தோம்.
பாலன்
கோர்ட்டில் தீர்ப்புக்காக போலீஸ் ஜீப்பில் வந்து இறக்கிவிடப்பட்டேன். என்னுடைய லாயர், வித்யா என்று யாரையுமே காணவில்லை.
தூரத்தில் இருந்து அதை பார்த்துக்கொண்டு இருந்த சங்கர் என்னருகே வந்தான்,
“என்னையே ஜெயில்ல போடா பார்த்தல்ல, எப்படி உனக்கே ஆப்பு வச்சேனா. மக்கள் எல்லாம் உனக்கு தூக்கு தண்டனை கொடுக்கனும்னு போராடிட்டு இருக்காங்க, அதனாலே ஆயுள் தண்டனை கிடைச்சா கூட உனக்கு கம்மி தான்”
நான் ஒன்றும் பேசவில்லை.
“எங்கே பொண்டாட்டி தான் ஓடுவான்னு நினைச்சேன். லாயர் கூட ஓடிட்டானா. உன்னோட பத்தினி என்னோட காலை பிடிச்சி கெஞ்சின உன்னை காப்பாத்த சொல்லி. பூளை பிடிச்சி கெஞ்ச சொன்னேன் அதையும் செஞ்சா.”
“உன்னை கூட பிறந்த தம்பி மாதிரி நெனச்சேன் டா. எனக்கு நல்ல பாடம் காத்துக்கொடுத்தட்ட“
“அண்ணனாவது தம்பியாவது, பணம் தாண்டா முக்கியம். என்ன வித்யாவை வச்சி நிறைய சம்பாரிச்சேன். அவ இல்லாட்டி என்ன ஒரு நித்யாவோ இல்லை நிவேதாவோ இல்லாமலா இருப்பாளுங்க”
அப்போது இன்ஸ்பெக்டர் என்னை உள்ளே கூட்டி போக குற்றவாளி கூண்டில் ஏற்ற பட்டேன். நீதிபதி கடைசி கட்டமாக சங்கரை கேட்க அவன் தன்னுடைய மனைவியை கொன்ற என்னை தூக்கில் போட வேண்டும் என்று கண்ணீர் மல்க கேட்டதில் அங்கே உட்கார்ந்து இருந்த பாதி பேர் அழுதுகொண்டு இருந்தனர்.
“நீங்க ஏதாச்சும் கடைசியா சொல்ல விரும்புறீங்களா” நீதிபதி என்னை பார்த்து கேட்டார்.
“ஐயா, உண்மையிலே நான் எந்த தப்பும் பண்ணலைனாலும் எவிடென்ஸ் எல்லாமே எனக்கு எதிரா தான் இருக்குன்னு தெரியும். ஊரே நான் கொலைகாரன்னு சொன்னாலும் என்னோட மனைவி என்னை நிரபராதின்னு நம்புறா, எனக்கு அந்த ஒண்ணே போதும். நீங்க எந்த தண்டனை கொடுத்தாலும் மனப்பூர்வமா ஏத்துக்க தயார்”
ஜட்ஜ் நான் சொன்னதை எல்லாம் கேட்டுவிட்டு பக்கத்தில் இருந்த புத்தகத்தை பார்த்துக்கொண்டு இருந்த போது கூட்டத்தில் சலசலப்பு கேட்க வித்யா உள்ளே நுழைந்தாள்.
“ஜட்ஜ் ஐயா, என்னை மன்னிக்கணும்” என்று முன்னே வந்த அவளை போலீஸ் அவளை நிறுத்தியது.
“தீர்ப்பு எழுதிட்டு இருக்கேன் மா, எதுவா இருந்தாலும் மேல்கோர்ட்டில் அப்பீல் பண்ணுங்க”
“என்னை கொன்னதுக்கா, தீர்ப்பு எழுதுறீங்க.” போட்டு இருந்த புர்காவை கழட்டி விட்டு முன்னாடி நின்றாள் அர்ச்சனா.
“அர்ச்சனா” என்று அவளின் அம்மா ஓடி வந்தாள். ஆஆஆ என்று அனைவருமே ஆச்சர்யத்தில் வாயை பிளந்தனர்.
“ஐயா, என்னோட புருஷன் இல்லை இந்த சங்கர் இவரோட கம்பெனில இருந்து பணத்தை ஏமாத்தியது அவனுக்கு தெரிஞ்சி போய் இவனும் இவங்க அம்மாவும் சேர்ந்து என்னை கடத்தி இவளோ நாளா அடைச்சு வச்சி நேத்து ஒரு துபாய் ஷேக் கிட்ட வித்துட்டு, பாலன் என்னை கடத்தி கொன்னதாக மாட்டிவிட்டாங்க” அர்ச்சனா நடந்தவற்றை சொன்னாள்.
“ஆமாம் அய்யா, இவளை வாங்குன ஷேக் கூட இப்போ சென்னை போலீஸ் அர்ரெஸ்ட் பண்ணிட்டாங்க”
அவர் கோர்ட்டை ஒரு மணி நேரம் ஒத்தி வைத்தார், சங்கர் அவனின் அம்மா இருவரும் வெளியே விடப்படாமல் போலீஸ் ரூமில் அடைத்தனர். பக்கத்தில் இருந்த ரூமில் என்னை அடைக்க உள்ளே அர்ச்சனாவும் வித்யாவும் வந்தனர்.
“ஓஹ் மை காட்” மூவருமே ஒருவரை ஒருவர் மாற்றி கட்டிப்பிடித்து கொண்டோம்.
“அர்ச்சனா புர்காவை கழட்டின உடனே அவன் மூஞ்சி மாறினதை பார்த்தியா” என்றேன்.
“ஐயோ, வெரோனிகா வீடியோ எடுக்க சொன்னா மறந்துட்டேன்” அர்ச்சனா தலையில் கைவைத்தாள்.
“வெரோனிகாவை எப்படி உனக்கு தெரியும் அர்ச்சனா”
“அவ வந்து காப்பதுலேன்னா என்னோட சேர்ந்து வித்யா அக்காவும் அடிமையா ஆகி இருப்பா” சொல்லிக்கொண்டே வித்யாவிடம் போனை வாங்கி டயல் செய்து லவ்ட் ஸ்பீக்கரில் போட்டாள்.
“ஹெலோ வெரோனிகா. வீடியோ எடுக்க மறந்துட்டேன்”
“பரவாயில்ல அர்ச்சனா. எல்லா டிவி சேனல்லையும் இப்போ அது தான் மாறி மாறி ஓடிட்டு இருக்கு”
“தேங்க்ஸ் வெரோனிகா. நீங்க தான் கடைசில ஹெல்ப் பண்ணீங்கன்னு வித்யா சொன்னா”
“டோன்ட் மென்ஷன் இட் பாலன். நீங்க என் மேல இருக்க நம்பிக்கைல தானே வித்யாவை என்னை வந்து பார்க்க சொன்னீங்க. சரி எனக்கு ரெண்டு நாளா ட்ராவல் பண்ணத்திலே ரொம்ப டயர்ட் அதனாலே நான் இங்கேயே ரூம் எடுத்திட்டேன். நல்ல ஒரு தூக்கத்தை போடணும். பை பை நான் நேரில் வந்தா மீட் பண்ணுறேன்”
ஒரு மணி நேரத்தில் மீண்டும் கோர்ட் துவங்க சங்கர் மற்றும் அவனின் அம்மா இருவருக்கும் கேஸை திசைதிருப்ப முயன்றதற்கு 5 வருட கடுங்காவல் தண்டனை விதித்தார். மேலும் என்னிடம் பணமோசடி செய்த வழக்கு, அர்ச்சனாவை கடத்திய இரு வழக்கிலும் இருவரும் விசாரிக்க பட்டு தனிதனி தண்டனை வழங்க வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தார். மேலும் மெத்தன போக்கில் விசாரணை செய்த இன்ஸ்பெக்டர் ஏதோ ஒரு சடலத்தை அர்ச்சனா என்று செர்டிபிகேட் கொடுத்த அரசாங்க டாக்டர் மீதி விசாரணை நடத்த வேண்டும் என்றும் கடைசியாக ஒரு தப்பும் செய்யாத என்னை விடுதலை செய்தார்.
“வித்யா ஓடி வந்து என்னை கட்டி அனைத்து கொண்டாள்”
“சாரி நான் பாட்டுக்கு ஒழுங்கா உங்க கூட இருந்து இருந்தா உங்களுக்கு இந்த நிலைமையே வந்து இருக்காது”
“நானும் சாரி சொல்லிக்கிறேன் வித்யா. உன்னை கண்டுக்காம விட்டதால் தானே அப்படி பண்ணின”
சங்கருக்கு போலீசார் விலங்கு மாட்டி கொண்டு இருந்தனர்.
“காலையிலே கூட அவன் வித்யா போன என்ன அடுத்து ஒரு நித்யாவோ இல்லை நிவேதாவோ இருக்க மாட்டாளா அப்படின்னு திமிரா பேசிட்டு இருந்தான். இப்போ பாரு ஆயுசு முழுக்க கம்பி தான்”
வித்யாவின் முகமே இறுக்கமானது.
“என்னாச்சு வித்யா”
“ஹேய் பாலன்” என்று தோளை தட்டினான் சர்மா.
“போலீஸ்கிட்ட உன்னை பார்க்க எவளோ தடவை ரிக்வஸ்ட் பண்ணினேன் பாலா. வைப் அப்புறம் லாயர் மட்டும் தான் அல்லோவ் பண்ணுவேன்னு விடவே இல்லை”
“ஒரு நிமிசம்டா” என்று சொல்லிவிட்டு வித்யா பின்னாடி சென்றேன். வேக வேகமாக சங்கரை நோக்கி சென்ற அவள் “உனக்கு நித்யாவும் கிடையாது, நிவேதாவும் கிடையாதுடா பாஸ்டர்ட்” என்று சொல்லிவிட்டு அவன் காலிடுக்கில் ஒரு உதை விட்டு தன்னுடைய இடுப்பில் சொருகி வைத்து இருந்த பிஸ்டலை எடுத்து அவன் நெற்றி பொட்டில் வைத்தாள்.
“வித்யா ஸ்டாப், நோ” நான் கத்திகொண்டே ஓடினேன்.
“டுமீல்” என்ற சத்தம் எங்கும் பரவியது.
சங்கர் சுருண்டு விழுந்தான்.
அந்த இடம் முழுக்க ரத்தம் சிந்தி கிடக்க சங்கர் இறந்து கிடந்தான். என் மனைவி வித்யா துப்பாக்கியை கீழே போட்டு அங்கேயே நின்று அழுது கொண்டு இருந்தாள்.
“ஏன் வித்யா இப்படி பண்ணினே”
“....” ஒன்றும் பேசாமல் கதறி அழுதாள்.
“எல்லாமே முடிஞ்சி அவனுக்கு தண்டனை கிடைக்க போற நேரத்திலே ஏன் இப்படி பண்ணினே”
“இவன் கிட்ட வேற எந்த நித்யாவும் நிவேதாவும் சிக்கி சின்ன பின்னம் ஆகாம இருக்க.” சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும் போதே அவளை இறுக்கி பிடித்து கட்டிப்பிடித்து கொண்டேன்.
போலீஸ் அதற்குள் அங்கே வந்து அவளை சுற்றி நின்றது.
“ஐ அம் சாரி பாலன். ஒரு நிமிஷம் நான் வழிதடுமாறியதை யூஸ் பண்ணி என்னோட வாழ்க்கை மட்டும் இல்லாம, உங்களோடது அப்புறம் அர்ச்சனாவோட வாழ்க்கை எல்லாம் வீணடிச்சே இவன் இதுக்கு முன்னாடி நிறைய பேருக்கு இந்த மாதிரி பண்ணி இருக்கான். தண்டனை அனுபவிச்சு வந்த உடனே மறுபடியும் இதே தான் செய்வான் அதனாலே தான் இவனை என் கையால கொன்னேன். பாலன் உங்க கூட வாழுற தகுதி எனக்கு இல்லை, உங்களுக்குனு ஒரு வாரிசை கூட கொடுக்க முடியாத பாவி நான். நீங்க அர்ச்சனாவை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு சந்தோசமா வாழுங்க” அவள் அழுதுகொண்டே சொல்ல போலீஸ் அவளை அழைத்து சென்றனர்.
“நோ வித்யா, திஸ் இஸ் நாட் ரைட்” எனக்கு அழுகையாக வந்தது.
அர்ச்சனாவை அவளின் அம்மா ஊருக்கு அழைத்து செல்ல விடுதலை செய்யப்பட்டும் கூட இவளோ நாளாக ஜெயிலில் தனிமையில் நான் கொலை குற்றவாளி ஆக இருந்தபோது கூட இல்லாத ஒரு விதபயம் என்னை தொற்றி கொண்டது. எப்படி புரண்டு படுத்தும் தூக்கம் வரவில்லை. அடுத்த நாள் காலையிலே லாயரை பார்க்க சென்றேன்.
“சொல்லுங்க Mr. பாலன்”
“வித்யாவை காப்பாத்த ஏதாச்சும் வழி இருக்கா”
“சங்கர் கெட்டவனா இருந்தாலும் சட்டத்தை கையில எடுத்துக்கிட்டது தப்பு தான். அது இல்லாம கோர்ட்லயே, நிறைய சாட்சி இருக்கு பாலன்”
“ஓஹ் அவளை காப்பாத்த வேற வழியில்லையா”
“ஒரு வழி இருக்கு.. ஆனால்”
“ஆனால் என்ன”
“அவங்களுக்கு கொஞ்சம் மனநலம் சரியில்ல, டாக்டர் கிட்ட ட்ரீட் மென்ட்எடுத்துட்டு இருக்காங்க அப்படின்னு ப்ரூ பண்ணினா...”
“வாட், வித்யாவை பைத்தியம்னு சொல்ல சொல்லுறீங்களா”
“நீங்க தானே வேற வழி ஏதாச்சும் இருக்கான்னு கேட்டீங்க. இதை விட்டா வேறவழியில்லை பாலன்”
“தேங்க்ஸ்”
அங்கிருந்து கிளம்பி மீண்டும் வீட்டிற்கு வந்தேன், சர்மாவிற்கு போன் செய்தேன்.
“சொல்லுடா பாலன்”
“உன்கிட்ட கொஞ்ச நேர்ல பேசணும் எப்போ பிரீ”
“இன்னைக்கு முழுக்க பிசி தாண்டா. என்ன விஷயம்? எனிதிங் அர்ஜென்ட்”
“ரொம்ப அவசரம் ஒன்னும் இல்லை நேர்ல பேசணும்”
“அப்படின்னா நாளைக்கு காலையிலே உன்னோட வீட்டு பக்கம் வர வேலை இருக்கு அதை முடிச்சிட்டு நானே உன் வீட்டுக்கு வரேண்டா. உனக்கு ஓகே தானே”
“ஓகே தான்”
அடுத்து என்ன செய்வேதென்று தெரியாமல் க்ளாசில் விஸ்கியை ஊத்தி விட்டு டீவியை ஆன் செய்தேன். அதில் சங்கரின் போட்டோவை போட்டு அவன் எப்படி எல்லாம் அவளை மிரட்டி, ஏமாற்றி பணம் சம்பாதித்தான் என்று சொல்லிக்கொண்டு இருந்தாள். அவள் முகம் தெரியாதவண்ணம் ப்ளர் செய்யப்பட்டு இருந்தது.
அப்போது எனது வீட்டின் காலிங் பெல் அடித்தது. நான் எழுந்து கதவை திறந்தேன், வெளியே அர்ச்சனா ஒரு வெள்ளை நிற முழு நீள கவனில் இருந்தாள்.
“உள்ளே வா அர்ச்சனா, தனியாவே வந்தே”
“ஆமா மாமா, உங்களை பார்த்துட்டு போலாம்னு தான் வந்தேன்”
“என்ன விஷயம்”
“அன்னைக்கு ராத்திரி சொன்னேன்ல சங்கருக்கு தண்டனை வாங்கி கொடுத்த உடனே என்னை முழுசா எடுத்துக்கோங்க அப்படின்னு. இப்போ என்னை முழுசா எடுத்துக்க கொடுக்க தான் வந்தேன் மாமா” சொல்லிவிட்டு அவள் ட்ரெஸ்ஸின் ஸ்ட்ராப்பை இறக்கி விட அது அப்படியே கீழே விழுந்து நிர்வாணமாக நின்றாள்.
“அர்ச்சனா என்ன இது” எனக்கு அதிர்ச்சியாக நின்றேன்.
“என்னை உங்க இஷ்டத்துக்கு எடுத்துக்கோங்க மாமா”
“நோ அர்ச்சனா”
“ஏன் மாமா என்னை புடிக்கலயா” கண்களில் ஒரு துளி தண்ணீர் வழிந்தது.
“உன்னை பிடிக்காம வேணாம்னு சொல்லல. உன்னை நிர்வாணமா பார்க்கணும்னு நான் எவளோ நாளா ஏங்கி இருக்கேன் தெரியுமா. அதுக்குன்னு காமெரா எல்லாம் கூட வச்சி இருக்கேன். நான் நீ நிர்வாணமா இருக்கப்போ எப்படி எல்லாம் இருப்பேன்னு நினைச்சி இருந்தேனோ அதை எல்லாம் விட ரொம்ப அழகா இருக்க.”
“..” இதழின் ஓரம் ஒரு மெல்லிய புன்னகை எட்டி பார்த்தது.
“உனக்கு தெரிஞ்சோ தெரியாமலோ என்னை மாமா மாமான்னு கூப்பிட்டே. அதனாலே வித்யாவுக்கு ஒரு தங்கச்சி இருந்தா என்ன செய்வேனோ அதை தான் நானும் செய்ய போறேன். உனக்கு ஒரு நல்ல மாப்பிளையை பார்த்து கல்யாணம் பண்ணி வைக்க போறேன். ஏற்கனவே வேலை வேலைன்னு சுத்தி 10 வருஷம் வித்யாவோட வாழ்க்கையை வீணாக்கிட்டேன், இனி அவளை தான் பார்த்துக்கணும்”
“எனக்கு புரியுது மாமா, உண்மையிலே அக்கா அந்த விசயத்துல லக்கி.”
என்னை ஓடிவந்து கட்டிக்கொண்டாள்.
“அர்ச்சனா, அர்ச்சனா”
“என்ன மாமா”
“ட்ரெஸ்ஸை போட்டுக்கோயேன், என்னால கொஞ்ச நேரம் தான் கண்ட்ரோல் பண்ண முடியும்”
சிரித்து கொண்டே ட்ரெஸ்ஸை மாட்டிவிட்டு “மாமா எனக்கு ஒரு ரிக்வஸ்ட்” என்றாள்.
“என்ன”
“மாப்பிள்ளை உங்கள மாதிரி காரெக்டரோ பாருங்க” சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள்.
“சரி மாமா என்ன சாப்பிடுறீங்க”
“அர்ச்சனாவோட பாமேஸ் வெஜிடபிள் புலாவ்”
“ஹாஹாஹா”
அடுத்த நாள் சர்மா என்னை பார்க்க வந்தான் சர்மாவிடம் லாயர் வித்யாவை கேசில் இருந்து விடுவிக்க சொன்னதை பற்றி அவனிடம் சொன்னேன்.
“எக்கசெல்லேன்ட் ஐடியா. சங்கர் கொடுத்த மெண்டல் டார்ச்சாறில் வித்யா ஏற்கனவே PTSDகு என்கிட்டே ட்ரீட்மெண்ட் இருக்கான்னு நான் எல்லாமே ரெடி பண்ணி தரேன்”
“அப்படினா”
“போஸ்ட் ட்ராமாட்டிக் ஸ்ட்ரெஸ் டிஸார்டர். ரொம்ப அதிகமா ஸ்ட்ரெஸ் இருந்தா வர ஒரு மனநோய்.”
“ஹ்ம்ம் உனக்கு ஒர்க் ஆகும்னு தோணுனா சரி”
“கண்டிப்பா ஒர்க் ஆகும். உன்னை ரிலீஸ் பண்ண தான் என்னாலே ஒரு ஹெல்ப்பும் பண்ண முடியல இதுக்காச்சும் ஹெல்ப் பண்ணுறேண்டா”
சர்மா கொடுத்த ரிப்போர்ட் வைத்து வித்யாவை விடுதலை செய்ய அப்பில் செய்த பொழுது அதை செய்தியில் பார்த்த சங்கரால் பாதிக்கபட்ட பெண்கள் சிலரும் நீதிபதியிடம் தனிப்பட்ட வாக்குமூலம் கொடுத்தனர்.
மூன்று மாதம் கழித்து.
நான் கைதான போது என்னுடைய பெயர் மட்டும் இல்லாமல் என்னுடைய கார்மெண்ட் பாக்ட்டரி பெயரையும் போட்டு மீடியா நாறடித்தது. நான் எந்த தப்பும் செய்யவில்லை என்றவுடன் அதுவே எனது கம்பெனிக்கு நல்ல பாசிட்டிவ் பப்லிசிட்டி ஆக அமைய என்னுடைய பிசினெஸ் நன்றாக டெவெலப் ஆனது.
நாங்கள் செய்த மனுவை விசாரித்த நீதிபதி வித்யாவை எந்த தண்டையுமின்றி ஜெயிலில் இருந்து விடுதலை செய்தார்.
நான் ஏற்கனவே பார்த்து வைத்து இருந்த மாப்பிள்ளையும் அமெரிக்காவில் இருந்து அந்த நேரத்தில் சரியாக வர அர்ச்சனாவுக்கும் அவனுக்கும் இனிதே இன்று கல்யாணம் முடிந்தது. இந்த முறை அர்ச்சனா மீது எந்த காமமும் இல்லை, மாமா ஸ்தானத்தில் நானே முன் நின்று நடத்தி முடித்தேன்.
கல்யாணம் முடிந்து வீடு திரும்பும் வேலையில் வித்யா பேச்சை ஆரம்பித்தாள்.
“என்னங்க, எனக்கு ஒரு குழந்தை வேணும்”
“தத்து எடுத்துக்கலாம் வித்யா”
“இல்லை எனக்கு குட்டி பாலன் தான் வேணும்”
“நாம தான் டெஸ்ட் ட்யூப் எல்லாமே ட்ரை பண்ணி பார்த்துட்டோமே”
“ஐயோ அது இல்லை, என்னாலே தானே கருத்தரிக்க முடியாது. நீங்க வேற யாரு மூலமாச்சும் உங்க குழந்தையை பெத்து தரலாமே”
“என்ன சொல்லுற” அதிர்ச்சியாக கேட்டேன்.
“ஆமா நீங்க வேற ஒருத்திய கர்ப்பம் ஆக்கி அந்த குழந்தையை நான் கொஞ்சனும்”
“வித்யா..”
“நான் முடிவு பண்ணிட்டேன் பாலன். என்னை கன்வின்ஸ் பண்ண ட்ரை பண்ணாதீங்க” என்னை இடைமறித்தாள்.
“இது விளையாட்டு விஷயமில்லை வித்யா. என்னோட ஸ்பெர்ம் வச்சே எவளோ ப்ரோப்லேம் ஆச்சு பார்த்தியா”
“தெரியும் பாலன், என்கிட்ட நம்பிக்கையான ஆளு இருக்கு”
“யாரு”
“என்னோட கிளோஸ் பிராண்ட் சுஜி”
“அவளா”
“ஆமாம் இங்கே தான் இருக்கா, ரெண்டு மூணு தடவை ஜெய்யில என்னை பார்க்க வந்தப்போ நான் அவ கிட்ட இதை பத்தி பேசிட்டேன்.”
“எப்படி இதுக்கு எல்லாம் ஒத்துக்கிட்டா”
“அவளோட நீண்ட நாள் ஆசை ஒன்னு நிறைவேறும்னு சொன்னேன், உடனே ஒத்துக்கிட்டா” சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள்.
“அப்படி என்னடி ஆசை”
“வீட்டுக்கு வாங்க”
வீட்டில் ஏற்கனேவ சுஜி பெட்ரூமில் இருந்தாள். “போங்க” என்று என்னை தள்ளிவிட்டாள். சுஜி என்னை பிடித்து உதட்டை கவ்வ வித்யா கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்து உடைகளை கழட்டி நிர்வாணம் ஆக, சுஜியும் கழட்டி நிர்வாணம் ஆனாள்.
இருவரும் சேர்ந்து என்னையும் நிர்வாணம் ஆக்கி விட்டு என்னுடைய விரைத்த தடியை பார்த்து வியந்து நின்றனர்
“வித்யா, இதுதான் உண்மையிலே நான் பார்த்ததில் ரொம்ப பெருசுடி எனக்கு இது இப்போவே வேணும்” என்று சுஜி என்னை பிடித்து தள்ள “பொண்டாட்டி எனக்கு தாண்டி பார்ஸ்ட்” என்று என் மீது சிரித்துக்கொண்டே பாய நான் நிலை தடுமாறி பெட்டில் விழுந்தேன்.
[சுபம்]